Γαλάζια νερά περιβάλουν ειρηνικά το Νησί, λεπτεπίλεπτος δαντελωτός μανδύας τα μικρά, λευκά του κύματα.
Όλα τα μπουμπούκια ανθίσανε, και είναι ακόμα αρχές του Μάρτη.
Και οι οι μυρωδιές, αχ αυτές οι μυρωδιές της καταπράσινης Γης!
Και να που κάποιοι μας ζητάνε την Ακρόπολη, για να μας δώσουν λέει παράδες (για να τους ξαναφάνε οι πλούσιοι), την Κέρκυρα, πέντε-έξι ακόμα ιστορικά νησιά, και για bonus, τις πέριξ αυτών βραχονησίδες
Μόνο την Κρήτη δεν τη ζητά κανείς. (Επωλήθη γράφουν τα χαρτιά).
Κι ο Παπανδρέου αντί να τους αρχίσει στα γαμοσταυρίδια, μέσα εκεί στην έδρα τους, κρατάει ήπιους τόνους. (Κάτι πρέπει να κρατάει και αυτός).
Η Αφροδίτη της Μήλου, με σήμα το κωλοδάχτυλο. Και το Ελληνικό Δημόσιο αντί να τους ξεσκίσει, αντι να απαιτήσει από το FOCUS καμιά κατοστή εκατομμύρια ευρώ αποζημίωση (όχι για να τα πάρει, που να τα βρουν τα λιγούρια, απλά για να πάθουνε την πλάκα τους και να τους φύγει η μαγκιά), κάνει την πάπια (το εθνικό μας πλέον ζωντόβολο).
Φέρτε τις ρακές ρε, και για μεζέ το φόρο πολυτελείας τους. Σήμερα θα πιω για την ΕΛΛΑΔΑ μας!
Τη δικιά μας Ελλάδα που ποτέ κανένας δεν κατάλαβε. Την Ελλάδα που ποτέ κανένας μας δεν πόνεσε, την Ελλάδα που ποτέ κανένας δεν αγάπησε.
Μονάχα κάτι αλαφροΐσκιωτοι την αγαπούν, αλλά αυτοί βλέπουν νεράϊδες, αερικά και δροσουλίτες.
Και κάτι κορόϊδα από τα αρχαία χρόνια την αγάπησαν, μόνο που πήγαν και σκοτώθηκαν για πάρτι της στις Θερμοπύλες.
Και κάποιοι ακόμα ξεβράκωτοι γραικοί, κάποιοι θρασείς παπούδες μας, που τάβαλαν με τον τούρκο αφέντη, και πλήρωσαν την αγάπη και την αποκοτιά τους στις σούβλες και στα τσιγκέλια του.
Ά και μην ξεχάσω και τους δικούς μας τους ερωτευμένους κουζουλούς, που κυνηγούσαν αλεξιπτωτιστές με τις τσουγκράνες...
http://mycreta.blogspot.com/2010/03/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου