«Ακόμα κι αν η ελληνική κρίση δείχνει να ‘ξεθωριάζει’, ένας αριθμός οικονομολόγων επιμένει στην ιδέα ότι μία ελληνική τραγωδία είναι τελικά είτε πολύ πιθανή ή αναπόφευκτη», αναφέρει σε έκθεσή της με ημερομηνία 12 Μαρτίου 2009 η Bank of America-Merrill Lynch.
«Τις τελευταίες εβδομάδες, όχι ένας αλλά δύο πρώην επικεφαλής οικονομολόγοι του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου υποστήριξαν ότι ένα κακό αποτέλεσμα είναι απλά θέμα χρόνου. Στο πλαίσιο του US Monetary Policy Forum, ο Ken Rogoff υποστήριξε ότι η Ελλάδα θα ‘υποφέρει’ από μία σειρά ανεπαρκών σχεδίων λιτότητας, πριν την χρεοκοπία, σενάριο στο οποίο δίνει υψηλές πιθανότητες.
Ο Simon Johnson είναι πιο εμφατικός. Αναφέρεται στην Ελλάδα ως την ‘τελευταία και πιο μεγάλη φούσκα».
«Ίσως, όταν έχει εργαστεί στο μεγαλύτερο ‘οικονομικό πυροσβεστικό σταθμό’ του κόσμου, αρχίζεις να πιστεύεις ότι ο καπνός σημαίνει πάντα φωτιά. Αλλά και οι δύο τους είναι αρνητικοί», αναφέρει η ML.
«Είναι αναπόφευκτη η χρεοκοπία της Ελλάδας; Ας ρίξουμε μία πιο κοντινή ματιά στο επιχείρημα του Johnson, για να διαπιστώσουμε γιατί το αναπόφευκτο είναι μία ξεκάθαρα λανθασμένη προσέγγιση. Ο Johnson υποστηρίζει ότι ένα επιτόκιο 10% για το ελληνικό χρέος ‘θα ήταν ένα μετρίου επιπέδου premium για μία χώρα με το υψηλότερο εξωτερικό δημόσιο χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ παγκοσμίως’. Με ένα τέτοιο επιτόκιο, και δεδομένου ότι μεγάλο ποσοστό αυτού του χρέους βρίσκεται σε χέρια ξένων, με την πάροδο του χρόνου η Ελλάδα θα έπρεπε να στέλνει στο εξωτερικό το 12% του ΑΕΠ της για την εξυπηρέτηση του χρέους της», σχολιάζει η Merrill.
Μέσα από ένα απλό μοντέλο προσομοίωσης, οι υποθέσεις του Johnson περί ελληνικής τραγωδίας και «έκρηξης» του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ μοιάζουν σωστές, όμως τόσο ο ίδιος όσο και αυτοί που κάνουν λόγο για αναπόφευκτη χρεοκοπία ουσιαστικά υποθέτουν από την αρχή... το συμπέρασμά τους, αναφέρει η ML.
«Καμία χώρα, όσο υψηλό και αν ήταν το χρέος της, δεν μπορεί να επιβιώσει με χρόνια επιτόκια 10%», επισημαίνει ο οίκος, αναφέρει ότι «ούτε η Δημοκρατία της Βαϊμάρης ούτε η Λατινική Αμερική του 1980 ήταν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης» και υπογραμμίζει ότι σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα μία «ελληνική τραγωδία» θα εξαρτηθεί από τρεις παράγοντες: 1) την ικανότητα της κυβέρνησης να συνεχίσει την εφαρμογή σχεδίων λιτότητας, 2) την προθυμία της υπόλοιπης Ευρώπης να «στηρίξει» το ελληνικό χρέος και 3) την ανθεκτικότητα της οικονομίας απέναντι σε ένα «ζωνάρι που σφίγγει».
Στο «σενάριο λιτότητας» που υιοθετεί για την ελληνική οικονομία ο οίκος, υποθέτει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα συνεχίσει να ακολουθεί το δρόμο λιτότητας που ήδη έχει χαράξει, μηδενίζοντας εντός των επόμενων τριών ετών τα μη τοκιζόμενα ελλείμματα. Αυτή η συρρίκνωση, εκτιμά η Merrill Lynch, θα επαναφέρει τα ελληνικά spreads στα προ-κρίσης επίπεδα. Σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, το χρέος ως ποσοστό επί του ΑΕΠ θα κορυφωθεί το 2011 και μετά θα αρχίσει να αποκλιμακώνεται αργά.
«Δεν θα είναι εύκολο, αλλά πιθανότατα η εφαρμογή αποτελεσματικών πολιτικών θα φέρει τα επιθυμητά αποτελέσματα», εκτιμά ο οίκος.
http://www.capital.gr/News.asp?id=925571
Σημ.axinosp:Κακής ποιότητας άρθρο με πολλά μεταφραστικά λάθη και οι αναφορές που κάνει για τους δύο οικονομολόγους Peter Boone και Simon Johnson είναι αλλού για αλλού .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου