Το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ελληνική κυβέρνηση δεν είναι τόσο η μείωση του ελλείμματος. Είναι να αποφύγει στην προσπάθεια μείωσης του ελλείμματος να στείλει την χώρα σε μια τόσο βαθειά ύφεση που δεν θα έχει προηγούμενο στην ελληνική-και παγκόσμια- ιστορία. Όπως έδειξε η πρόσφατη ερευνά του Ρόιτερ ελάχιστοι διεθνείς οικονομολόγοι πιστεύουν ότι μέσα στο χρονικό διάστημα των τριών ετών η χώρα μπορεί να το επιτύχει. Αυτό άλλωστε δείχνουν τα στοιχειά: Ακόμα και αν κανείς υποθέσει ένα Κεϋνσιανό πολλαπλασιαστή της τάξης του 1,2, μια μείωση του ελλείμματος κατά 10% σημαίνει μείωση του ΑΕΠ κατά 12% τα επόμενα τρία χρόνια! Αν επιπλέον λάβει κανείς υπ’ όψιν του τις επιπτώσεις που θα έχει η μείωση του ΑΕΠ στην φοροεισπρακτική ικανότητα της χώρας η τελική μείωση του ΑΕΠ μπορεί κάλλιστα να αγγίξει το 20%!
Γι’ αυτό κάθε ημέρα που περνάει αρχίζει να φαντάζει ως η πιο ρεαλιστική λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας κάτι το οποίο θα ήταν αδιανόητο πριν από 6 περίπου μήνες. Η έξοδος της Ελλάδας από την ευρωζώνη-για μια μεταβατική περίοδο- και την υιοθέτηση σε αυτό το στάδιο του ευρώ μαζί με την νέα δραχμή. Αυτό θα της έδινε τον χρόνο να τακτοποιήσει τα προβλήματα που έχει και μετά να επανέλθει στην ευρωζώνη.(Σύμφωνα τουλάχιστον με το αισιόδοξο σενάριο. Όσο για το δυσάρεστο…)
Ένας από τους οικονομολόγους που υποστηρίζει αυτή την άποψη είναι ο καθ. του Πανεπιστημίου του Αμβούργου Dirk Meyer. Στην συνέντευξη που μας παραχώρησε ο Γερμανός καθηγητής αποκαλύπτει επίσης κάτι το οποίο ίσως δεν είναι ευρέως γνωστό: Ότι σε περίπτωση εξόδου από την ευρωζώνη η Ελλάδα όχι απλά μπορεί να πάρει μεγαλύτερη οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε σχέση με αυτή που παίρνει σήμερα αλλά επίσης ότι μπορεί να διαπραγματευτεί με τις άλλες χώρες της ΕΕ την εξαγορά ενός τμήματος του εθνικού της χρέους .
Ε) Κύριε καθηγητά τι θα συμβεί αν η Ελλάδα αποφασίσει να εγκαταλείψει την ευρωζώνη;
Α)Η προσδοκώμενη υποτίμηση του νομίσματος θα θέσει αμέσως υπό πίεση το νέο νόμισμα και θα οδηγήσει τα επιτόκια σε διψήφιους αριθμούς. Όμως υπάρχει η εναλλακτική λύση να ζητήσει η Ελλάδα πληρωμή με την μορφή οικονομικής βοήθειας για την αποχώρηση της σύμφωνα με το άρθρο 50 της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Αυτό θα ήταν μια συμφέρουσα λύση για όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη. Η Ελλάδα θα κέρδιζε χρόνο για τις αναγκαίες προσαρμογές. Θα μπορούσε να ακολουθεί μια ανεξάρτητη νομισματική και συναλλαγματική πολιτική και η εθνική της κυριαρχία δεν θα παραβιάζονταν από τις αυστηρές οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Από την πλευρά της και η ευρωζώνη θα αποκτούσε δομικά μεγαλύτερη συνοχή.
Ε)Μια ενδεχόμενη αποχώρηση της Ελλάδας από την ευρωζώνη αναμφίβολα θα βοηθήσει την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών της. Όμως από την άλλη πλευρά θα έστελνε στα ύψη το δημόσιο χρέος. Πως μπορεί να αποφευχθεί αυτό;
Α)Η ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονομίας μπορεί κατ αρχάς να βελτιωθεί μέσω μεταρρυθμίσεων που αφορούν την αγορά εργασίας, την κοινωνική πολιτική και τις κρατικές δαπάνες. Αν αυτά τα μέτρα δεν αποδώσουν όλα τα προσδοκώμενα αποτελέσματα θα υπάρχει και η ασφαλιστική δικλείδα της υποτίμησης της δραχμής. Όσο μεγαλύτερη είναι η υποτίμηση τόσο πιο δύσκολη θα είναι η αποπληρωμή του χρέους σε ευρώ. Όμως σε περίπτωση απόσυρσης από την ευρωζώνη, οι άλλες χώρες μπορούν να συμφωνήσουν να παράσχουν βοήθεια προκειμένου να υποστηρίξουν την συναλλαγματική ισοτιμία σύμφωνα με το άρθρο 123/124 της Συνθήκης του Μάαστριχτ. Αυτές οι επιλογές καθώς και άλλες μορφές οικονομικής βοήθειας δεν υπάρχουν όσο η Ελλάδα παραμένει στην ευρωζώνη. Επί πλέον η Ελλάδα μπορεί να ζητήσει την ακύρωση ενός τμήματος του χρέους της σε αντάλλαγμα για την απόσυρση της από την ευρωζώνη. Πάντως πρέπει να τονίσω ότι μόνο με την εφαρμογή μιας αυστηρής ατζέντας μεταρρυθμίσεων μπορούν να αποφευχθούν τα χειρότερα, δηλαδή η χρεωκοπία δημοσίων και ιδιωτικών επιχειρήσεων. Ο κίνδυνος ενός φαύλου κύκλου που θα περιλαμβάνει υψηλά επιτόκια ,οικονομική αδυναμία και αυξανόμενες χρεωκοπίες-σύμφωνα με το σενάριο της Αργεντινής- δεν μπορεί να αποκλεισθεί.
Ε)Θα μπορούσε η Ελλάδα να υιοθετήσει ένα σύστημα δυο νομισμάτων-δραχμή και ευρώ; Τι πλεονεκτήματα θα είχε ένα τέτοιο σύστημα;
Α)Η ύπαρξη ενός δεύτερου νομίσματος που θα λειτουργεί παράλληλα με το εθνικό νόμισμα προσφέρει μεγάλα πλεονεκτήματα. Πρώτον οι συνδιαλλασόμενοι στις αγορές θα έχουν την νομικά κατοχυρωμένη επιλογή μεταξύ δυο νομισμάτων. Δεύτερον η Τράπεζα της Ελλάδος θα ήταν συνεχώς κάτω από πίεση να σταθεροποιήσει την νέα δραχμή. Η κυβέρνηση θα αναγκαζόταν να κάνει μεταρρυθμίσεις. Τέλος θα υπήρχε η δυνατότητα μιας επιτυχημένης υποτίμησης αν αυτό ήταν αναγκαίο. Η αξιοπιστία του νέου νομίσματος θα ενισχυόταν. Επί πλέον θα γινόταν ευκολότερη η μελλοντική επάνοδος της Ελλάδας στην ευρωζώνη.
Πάντως σύμφωνα με τον συνομιλητή μας προβλήματα όπως αυτά που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη σήμερα είναι «δομικά» και συνεπώς θα εμφανίζονται ξανά και ξανά στο μέλλον.
«Υπάρχει ένα μεγάλο κατασκευαστικό λάθος στην ευρωζώνη. Συμμετέχουν ετερογενή και με διαφορετικές δυνατότητες μέλη. Όταν οι αγορές εργασίας δεν είναι αρκετά ελαστικές ,οι αυξήσεις των μισθών που δεν καλύπτονται από αύξηση της παραγωγικότητας-όπως συμβαίνει με τις χώρες της Μεσογείου-οδηγούν σε μείωση της ανταγωνιστικότητας και σε προβλήματα με τις επιχειρήσεις. Στο παρελθόν οι χώρες της Μεσογείου υποτιμούσαν το νόμισμα τους και βελτίωναν την εξαγωγική τους ικανότητα. Όμως με την νομισματική ένωση δεν έχουν πια αυτή την δικλείδα ασφαλείας»
ΥΓ. Στην μετάφραση της συνέντευξης βοήθησε και η Anna Lina Meyer
http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=35276
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου