Για μια ακόμα φορά η πορνοφυλλάδα του γνωστού χοντροβρωμιάρη έφτασε το μαχαίρι στο κόκκαλο. Ήτοι οι αχόρταγοι έχουν φάει όλο το κρέας και τώρα γδέρνουν κάτι ίνες που έχουν ξεμείνει κολλημένες εκεί. Ο βουτυρόκωλος κουνελογαμίκος με τα πατομπούκαλα και το χαμόγελο της σαύρας που της τρέχουν τα σάλια, ήρθε να εκτελέσει διατεταγμένη υπηρεσία για λογαριασμό του λόμπι της αλλαξοκωλιάς και της αιώνιας φοροδιαφυγής. Μια από τα ίδια ψωλίδια δηλαδή.
Η ταξική διαστρωμάτωση του χριστιανομπουρδέλου ισχύει φυσικά και στην μπατσοκοινωνία. Κάποιοι κακοπληρωμένοι με μπλέ αμπέχωνα βαράνε οχτάωρα κάνοντας τους πουτσονυχτοφύλακες και τις φιλιππινέζες σε βίλες και μεζονέτες χυσομπινέδων μεγαλοπούστηδων. Κάποιοι άλλοι καθυστερημένοι διανοητικά πετάνε δακρυγόνα στους μαθητές και δέρνουν γερόντια στις διαδηλώσεις. Όλοι αυτοί εισπράττουν μπινελίκια από τον κόσμο, μολότωφ από τους αναρχικούς και σφαίρες από τους "επαναστάτες".
Την ίδια στιγμή κάποιοι "έξυπνοι" συνάδελφοί τους των οποίων τα διεφθαρμένα πιστόλια έχει πληρώσει ο φορολογούμενος μαλάκας κάνουν μεγάλη ζωή με γκόμενες, ταξίδια, ξενύχτια και κραιπάλες. Αυτοί εισπράττουν μόνο κασεράκι ληστεύοντας τους πολίτες μέρα και νύχτα και πακετάρουν εκατομμύρια. Ομερτά κατά τα άλλα. Κάτσε μπατίρη στο παλούκι που προορίζεται για μένα τον πλούσιο. Και το φτωχό χοιρινό να βάζει κάργα βαζελίνη στον πωπό του, γαμοσταυρίζοντας το ...κράτος και κάνοντας τον βοηθό σερίφη στην Καμπούλ. Είναι ένας δύσκολος κόσμος, ο ένστολος κόσμος.
Όπως ακριβώς και τις προηγούμενες φορές, ό,τι και να γράφουν οι ψωλοφυλλάδες, κανείς μεγάλος δεν πρόκειται να πάει φυλακή. Κάποια μικρά ψαράκια μπορεί να κάνουν σύντομη επίσκεψη σε VIP ενυδρεία, αλλά ως εδώ. Κανείς δεν αγγίζει το βαθύ κράτος των ενόπλων λαμογιοδυνάμεων, της εκκλησίας, της πολιτικής μαφίας και των ΜΜΕ τους. Τα λεφτά που παίζονται σε αυτές τις τέσσερις βρωμοτσόχες είναι απίστευτα. Τόσα χρόνια ποιός έχει πάει μέσα και να μείνει; Μόνο οι χουντικοί καραβανόπουστες έμειναν μέσα, όμως και αυτοί για άλλους λόγους. Το καραμανλικό κράτος και η μασονία που το κατηύθυνε φοβόταν την δημιουργία δεύτερου δεξιού πόλου που θα απειλούσε το εξουσιαστικό σενάριο. Στο θέμα της διαφθοράς οι Απριλιανοί παπάρηδες ήταν σχεδόν παρθένες σε σύγκριση με τους πολιτικάντηδες και πριν και μετά την χούντα τους. Αν παρέκαμπταν τις ακροδεξιές αγκυλώσεις όπως είχε δείξει το άνοιγμα του Παπαδόπουλου στους Ρώσους (που ήταν και ο πραγματικός λόγος ανατροπής του από τον Ιωαννίδη) τότε το σενάριο θα εκτροχιαζόταν εντελώς. Οι καραβανάδες θα μάζευαν αρκετούς δεξιούς και κάμποσους κεντρώους και πιθανόν κάποιοι από την αριστερά να άλλαζαν κι αυτοί την συνταγή εγκαταλείποντας μαζικά το ρουφιανοκουκουέ και έτσι να δημιουργούνταν τέσσερις πόλοι αντί για δύο που όριζε το μασονικό σχέδιο. Η πατριαρχική τυραννία της φρυδάτης δεν θα είχε την απόλυτη εξουσία που χρειαζόταν για να περάσει όλες τις βρωμιές της, αλλά ούτε και το Πλαστόκ του σαβουρογαμιάρη θα μπορούσε να πλασαριστεί κατόπιν ως η μόνη δύναμη της "αλλαγής" για να συνεχιστεί το σενάριο της διαπλοκής και της απόλυτης διαφθοράς.
Εδώ βέβαια υπήρχε ένας μεγάλος σκόπελος: Το ηθικό μέρος. Οι μασονόπουστες για να φέρουν την χώρα εκεί που ήθελαν, χρειάζονταν τον ξεπεσμό και την ανυπαρξία συνείδησης και ηθικής. Χωρίς αυτές τις ιδιότητες στις οποίες θα έπρεπε να βαφτιστεί ολόκληρο το κοινωνικό σύνολο, δεν θα μπορούσαν να κάνουν τιποτα. Εδώ οι χουντικοί χάλαγαν την πιάτσα. Χωρίς φυσικά αυτό να τους αθωώνει αλλά ούτε να τους προσπορίζει το ελάχιστο ελαφρυντικό για τα εγκλήματα που διέπραξαν σε βάρος της χώρας και των πολιτών της. Κι αυτό γιατί οι σκοτεινοί αφέντες στους οποίους υπάκουαν ήταν οι ίδιοι παλιόπουστες τους οποίους προσκυνούσαν και οι πολιτικάντηδες.
Οι χουντικοί ήταν επίορκοι, ήταν εγκληματίες, ήταν προδότες, ήταν βλάκες, αλλά κλέφτες δεν ήταν. Κι όσο και αν αυτό ακούγεται παράλογο, δεν σκόπευαν να γίνουν. Μέσα στο μαλακισμένο στενόχωρο μυαλό τους είχαν μια μανιοκαταθλιπτική αντίληψη περί "δικαιοσύνης" και "ήθους" σύμφωνα με την οποία επέτρεπαν σε όλους αυτό που απαγόρευαν στους εαυτούς τους και στους "αναρχοκομμουνιστές", (η λέξη σε εισαγωγικά γιατί μέσα σε αυτήν την έννοια εντάσσονταν μαζικά όλοι οι αντικαθεστωτικοί).
Αν παρομοιάζαμε την Ελλάδα του 1967-1974 με ένα τραπέζι γεμάτο φαγητά είχαμε την εξής σουρεαλιστική εικόνα: Ο οποιοσδήποτε βρωμύλος μπορούσε να καθήσει και να φάει ό,τι ήθελε εκτός από τους αντικαθεστωτικούς και τις ένοπλες δυνάμεις της χούντας. Ο κάθε ξένος ή ιθαγενής ποδίτσας μπορούσε να κλέψει όσο ήθελε πράγμα που απαγορευόταν στους "αναρχοκομμουνιστές" που έπαιζαν τον ρόλο του κακού αλλά και στις ένοπλες δυνάμεις που έπαιζαν τον ρόλο του δεσμοφύλακα. Η μπατσαρία και η μπασκιναρία της εποχής δεν έδειχναν την παραμικρή ανοχή απέναντι σε περιθωριακές ομάδες πολιτών οι οποίες είχαν δαιμονοποιηθεί πρωτίστως από την CIA και δευτερευόντως από την παντοδύναμη εκείνη την εποχή εκκλησία. Χουντοκομματάρχες και αμόρφωτα μπασκινόγιδα εξαντλούσαν την σκληρότητα του ...χριστιανικού συστήματος πάνω στους πολίτες που είχαν την ατυχία να έχουν διαφορετικές απόψεις για το πως θα ζήσουν την ζωή τους. Ακόμα και αθώοι βασανίζονταν μόνο και μόνο επειδή κάποιος που είχε προσωπικές διαφορές μαζί τους, τους είχε ρουφιανέψει ως κομμουνιστές, σοσιαλιστές, άθεους, αναρχικούς, ομοφυλόφιλους κλπ. Η αστυνομία λειτουργούσε μεν σαν καλολαδωμένη μηχανή καταπίεσης και ξυλοφορτώματος, αλλά από την άλλη είχε να επιδείξει σχεδόν μηδενικό ποσοστό διαφθοράς. Όχι γιατί οι άνθρωποι ήταν τέλειοι τότε, αλλά γιατί υπήρχε ο φόβος ότι άν σε πιάσουν, όχι μόνο θα σε ξηλώσουν, όχι μόνο θα φάς το ξύλο της αρκούδας, αλλά και ότι θα σε πετάξουν στην ίδια φυλακή με τους "αναρχοκομμουνιστές" τους οποίους είχες στο παρελθόν σοδομίσει με μπουκάλια και άλλα αντικείμενα.
Μόνο και μόνο η ιδέα "πάρτυ με αναρχοκομμούνια στη φυλακή" έκανε και τον πιο σκληροτράχηλο μπάτσο παλαιάς κοπής να κλάσει μέντες. Τα χοιρινά άκουγαν την λέξη "φυλακή" και έτρεμαν περισσότερο από όλους αυτούς που κυνηγούσαν να χώσουν μέσα. Έπαιρναν κανένα κεφάλι τυρί από τον μπακάλη, καμιά χοιρινή από τον χασάπη, κανά ροδάκινο από τον μανάβη, και τζαμπουίτα καφέδες από τον καφετζή για να κάνουν τα στραβά μάτια, όμως λεφτά δεν τολμούσαν να αγγίξουν. Ο κάθε αρχικαπιτάλας μασονόπουστας ερχόταν με την εταιρεία του και υπέγραφε λεόντιες συμβάσεις με την χούντα, όμως οι ίδιοι οι χουντικοί απαγόρευαν στους εαυτούς τους να κλέψουν. Πρεζάκια ήταν της εξουσίας, και οι μασόνοι το ήξεραν. Γι αυτό τους είχαν διαλέξει, τους είχαν χειραγωγήσει, τους είχαν χρησιμοποιήσει σε μια καθορισμένη στιγμή και στο τέλος τους είχαν κάνει στην άκρη γιατί δεν τους χρειάζονταν άλλο. Όμως ακόμα και άχρηστοι στην άκρη, οι χουντικοί ήταν επικίνδυνοι. Αυτή η εγωιστική ηθική τους, ακόμα και μονομανής, πισωγλέντικη και ακρωτηριασμένη όπως ήταν, θα μπορούσε να γίνει εχθρική προς τους σκοπούς της συμμορίας με τον διαβήτη. Γι αυτό τους έχωσαν βαθιά στον σκουπιδοντενεκέ και έκλεισαν στεγανά το καπάκι. Πετυχαίνοντας με ένα φλόκι δύο φοίνικες. Το δεύτερο πουλί ήταν η χρησιμοποίηση των Απριλιανών ως παράδειγμα προς αποφυγή για οποιονδήποτε στρατιωτικό θα τολμούσε εφεξής να κάνει του κεφαλιού του. Εξασφάλισαν ότι δεν θα υπήρχε περίπτωση να επαναληφθεί κίνημα έντιμων αξιωματικών που να μην έχουν βλέψεις εξουσίας, όπως αυτό του 1909. Αν ξαναγινόταν κίνημα, θα ήταν πάλι από κατευθυνόμενα επίορκα σκουπίδια σαν κι αυτά του 1967.
Το μαφιόζικο πλαστόκ της "αλλαγής", όταν ήρθε η ώρα του να πάρει τη σκατοαλειμμένη σκυτάλη, σουγάδιασε όσους αντιδρούσαν μέσα στις τάξεις του, είτε μηδενίζοντας τις κομματικές μετοχές τους, είτε μπουκώνοντας τα λιμασμένα στόματά τους με άφθονο χρήμα. Οι μόνες αλλαγές που έγιναν στην περίοδο του ισοπεδώματος ήταν σε σερβιέτες στα κομματικά μουνιά. Ο πράσινος πράκτορας ούτε που άγγιξε το βρωμομάγαζο των τράγων. Οι παραδόψυχοι μουσάτοι χοροπηδούσαν από τη χαρά τους με τις νέες μπίζνες που εμφανίστηκαν μια και το κτηματολόγιο είχε πάει άλλη μια φορά στις πεοκαλένδες. Οι πόρτες άνοιξαν στα τρωκτικά της ιδιωτικής (μασονοπιπούμενης) τιβί και στους αλλαξοκωλογκουρού του λαϊφστάιλ και αυτοί με τη σειρά τους ανταπέδωσαν την χάρη αναθρέφοντας γενιές μαμόθρεφτων, σεξουαλικά πεινασμένων και αταξικών πολιτών. CK anyway, ήταν το σύνθημα. Μόνο το ΤΜ του πρώτου συνθετικού άλλαζε. Το άμεσο πρότυπο έγινε ο κουστουμαρισμένος μπινές-γιάπης και η σινιέ πλαστόβυζη χυσοκαπότα με τα χλιδάτα κάμπριo άσχετα αν κανένας από τους δύο δεν μπορούσε να γράψει ούτε το όνομά του χωρίς να κάνει λάθος και άσχετα αν δεν μπορούσε να δικαιολογήσει τον ουρανοκατέβατο πλουτισμό του. Η πορνοαθήνα και ξοπίσω της η μπανιστηρο-επαρχία ζούσαν ένα θαύμα. Τον χρυσό αιώνα του Δανειοκλέους. Στο μεταξύ τα δάση λαμπάδιαζαν κάθε καλοκαίρι το ένα μετά το άλλο και οι οικοπεδοφαγικές συμμορίες πλούτιζαν τεμαχίζοντας βουνά και παραλίες. Ληστές, καταχραστές και λαθρέμποροι κάθε είδους είχαν στήσει πάρτυ διαρκείας.
Και βέβαια για τις γυναίκες ήταν εμφανή τα "οικόπεδα" που είχαν πουλήσει για να τα ματσώσουν. Λίγο μουνάκι αποδώ, λίγο κωλοτρυπίδα αποκεί, λίγο πλακωτό, λίγη παρτουζίτσα, άντε και το διπλάρωμα κάποιου παλαιομαλάκα που δυσκολευόταν να διαφθαρεί.
Οι άντρες όμως τι είχαν πουλήσει; Μόνο μια μειοψηφία -οι ωραίοι- έσπρωχναν σκατά ή είχαν δώσει το κουλουράκι τους σε αυτούς που έπρεπε. Οι υπόλοιποι τί είχαν προσφέρει για να πληρωθούν με τόσα λεφτά; Μήπως τη χώρα ατόφια μαζί με το μέλλον της; Μήπως τις επόμενες πέντε γενιές στην τιμή της μιάς; Μήπως την ψυχή των υπολοίπων αφού η δική τους δεν έπιανε ούτε σκατωμένο σέντσι; Η νεογραικυλική εκδοχή του Φάουστ όπου ο άπατρις υπογράφει με το αίμα των άλλων για τις ψυχές τους ήταν ο κανόνας. Τα πάντα επιτρέπονταν και με τα μέσα μαζικού ενταφιασμού να αγιάζουν το σκοπό, φτάσαμε στο κωμικοτραγικό σημείο που όσο πιο μαύρα είναι τα λεφτά του κάθε βρωμιάρη, τόσο πιό "μάγκας" να θεωρείται από τα διαθέτοντα δικαίωμα ψήφου κατσικοπρόβατα γιατί τους "δούλεψε" όλους και "πέτυχε". Φτάσαμε ο κάθε ριγμένος στην κοινωνική μοιρασιά αντί να εχθρεύεται αυτόν που τον ληστεύει καθημερινά, να τον λατρεύει όπως ο ντρεσσαρισμένος σκύλος λατρεύει το κακό αφεντικό του που τον ξυλοφορτώνει με το παραμικρό.
Η πανταχού παρούσα βρωμοεκκλησία, γνωρίζοντας τα πάντα, έκανε την τσιμπουκωμένη πάπια στα σχέδια των ποδιτσοφόρων τοκογλύφων μια και θα εισέπραττε το κατιτίς της σε μετρητό και θα συνέχιζε να φοροδιαφεύγει όπως έκανε τα τελευταία 1.700 χρόνια. Και φυσικά, έπαιξε τον αισχρό ρόλο της σε όλες τις φάσεις της διαδρομής. Αφορισμός, κάψιμο και εξορία όλων των μη Χ.Ο. στην μετεμφυλιακή περίοδο, προστασία των γερμανοτσολιάδων εγκληματιών, αμέριστη στήριξη στη συμμορία των Γλύψμπουργκ, εναγκαλισμός και συμμαχία με την χούντα, διαπλάτυνση και νομιμοποίηση των λεωφόρων της διαπλοκής εκεί όπου χρειάστηκε στην μεταπολιτευτική σκατούλα. Από το 1828 οι τράγοι ανεβοκατεβάζουν βουλευτές, υπουργούς και πρωθυπουργούς από το παρασκήνιο και έχουν γνώμη για τα πάντα. Και γιατί να μην έχουν; Αφού είναι μακράν η μεγαλύτερη Α.Ε. της χώρας. Σήμερα, τα ίδια πρόσωπα (εκτός από μερικά που ευτυχώς θέρισε ο Μέγας Χάρος) εκφράζουν τις παραινέσεις τους:
Όπως είπα και σε προηγούμενα άρθρα, είναι δικαίωμα του καθένα να πιστεύει σε ψέματα όπως και το να αισθάνεται άνετα με την κάθε είδους σκλαβιά. Όμως ας το κάνει ΓΙΑ ΠΑΡΤΗ ΤΟΥ. Δεν έχει κανένα απολύτως δικαίωμα να υποχρεώνει τους υπόλοιπους να πληρώνουν, να προσεύχονται, να προσκυνάνε και να σέβονται τα έωλα είδωλά του. Και όσον αφορά τις συμμορίες που παριστάνουν επίσημα τους αντιπροσώπους του υπέρτατου καταπιεστή στη γή, πρέπει να καταλάβουν ότι δεν είναι υπεράνω του νόμου και εκτός κριτικής. Και φόρους θα πρέπει να πληρώσουν, και με την πολιτική δεν πρέπει να ξανασχοληθούν, και το σκασμό πρέπει να βγάλουν, γιατί όλα όσα λένε ζέχνουν ανυπόφορα όπως ο εμετός του ετοιμοθάνατου.
Ο σημαντικότερος άξονας της υπερχρέωσης, η εθνική κωλοτρυπιδάμυνα και οι ένοπλες λαμογιοδυνάμεις της είναι απείραχτες απο μνημόνια και συμφωνίες. Και γιατί να τους πειράξουν; 5 δις μίζα πήραν οι Γερμανογάλλοι από τα 28 δις που "μας" έδωσαν, χώρια αυτά που έβγαλαν από το spread των επιτοκίων. Εδώ έχουμε χρεωκοπήσει πανηγυρικά και όμως εξακολουθούμε να ξοδεύουμε το μεγαλύτερο ποσοστό ανά κάτοικο στην Ευρώπη για "άμυνα". Και να ήταν της προκοπής αυτά που αγοράζουμε; Χαλάλι. Αλλά πρωκτοσαπάκια μας δίνουν. Τα ευρωλαμόγια ξεφορτώνουν ό,τι σκατοσαβούρα έχουν στα στοκ τους. Γι αυτό και οι βαλέδες παίρνουν τρελές μίζες και βραβεία ρουφιανιάς.
Και βέβαια δεν είναι όλοι μαλάκες. Κάποιες ομάδες πολιτών στην Γαλλία και στην Γερμανία αντιδρούν στα κατευθυνόμενα ψέματα και στη λάσπη των τοκογλύφων. Σε επίπεδο κρατών, η Σλοβακία αρνήθηκε να πληρώσει την δήθεν "ελληνική" λυπητερή για τους ευρωτσιφούτηδες και μπράβο της. Η Ουγγαρία τους έριξε πόρτα και μπράβο της κι αυτής. Βλέπετε εκεί οι αιώνιες άσκοπες θυσίες και οι κλωτσιές από την μπότα του κομμουνισμού είναι ακόμα νωπές. Εμείς έχουμε λίπος ακόμα να κάψουμε. Μετά θα αρχίσουμε να καίμε άλλα πράγματα.
Όμως οι γαμημένοι μπινέδες και οι σκύλες μάγισσες των καναλιών συνεχίζουν την βρωμοπαράσταση. Όλα όσα περνάνε στις οθόνες είναι υποπροϊόντα του γαμημένου επικοινωνιακού θεάτρου που παίζει το Πλαστόκ. Το σενάριο το έχουν γράψει οι γνωστοί κύριοι που γράφουν τα σενάρια από την εποχή που ο Αδάμ είχε βαρεθεί την μαλακία κι έψαχνε για γκόμενα με φίδι.
...2.000 κότερα υπό κατάσχεση,1.500 υπερπολυτελείς βίλες μέσα στην παρανομία, μεγαλογιατροί και επιχειρηματίες με αδήλωτα φράγκα στην άκρη, μπάτσοι, διαιτητές, ταξιτζήδες, πρυτάνεις πανεπιστημίων, υποθηκοφύλακες, φορτηγατζήδες, αγρότες, όλοι ματσωμένοι με παράνομα μύρια στην καβάντζα.
ΠΛΑΣΤΟΚΟ-ΠΑΠΑΡΙΕΣ ! Όλοι αυτοί είναι τα μικρά ψάρια. Για τις φάλαινες δεν λένε κουβέντα. Όλες οι ειδήσεις που αναφέρονται σε κατασχέσεις και πρόστιμα είναι κατασκευασμένα ψέματα για να νομίσουν οι φτωχομπινέδες των 400-600 ευρώ το μήνα ότι άρχισαν να πληρώνουν και οι υπόλοιποι. Αρχίδια πληρώνουν οι υπόλοιποι. Οι ληστές θα νομιμοποιήσουν τώρα τα αδήλωτα κότερα και τις αυθαίρετες βίλες πληρώνοντας πενταροδεκάρες, όπως έγινε με την περαίωση των εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων.
Το ίδιο και με τους βρώμικους μπάτσους. Θα μπούν σε προσωρινή διαθεσιμότητα 2-3 γόπες ώσπου να ξεχαστεί λίγο το θέμα. Το βαθύ μπατσικό κράτος δεν το αγγίζει κανείς. Γιατί πίσω του κρύβεται όλη η άρχουσα συμμορία, πολιτικάντηδες, παπαδοκαλόγεροι, μεγαλοκαρχαρίες, μασόνοι. Τα λεφτά που παίζονται είναι παλαβά. Εισαγωγή και διακίνηση κόκας, σωματεμπορία, λαθρομετανάστευση, πολεοδομικές παραβάσεις, παράνομος τζόγος, λαθρεμπόριο καυσίμων, εμπόριο όπλων. Το 90 % της παραοικονομίας. Η ζωή αυτών που κάνουν σωστά τη δουλειά τους είναι σχιζοφρενικά μάταιη. Πιάνουν τον κοκέμπορα με το πράμα και σε 48 ώρες αυτός είναι έξω και τους σουτάρει στην τροχαία. Από εκεί γράφουν τον μαφιόζο για επικίνδυνη οδήγηση κι εκείνος την επόμενη τους μεταθέτει έξω από τη Φλώρινα. Και η οικογένεια πίσω στην Αθήνα. Για ποιό λόγο να ριψοκινδυνεύουν την ζωή τους όταν δεν πάει κανένα λαμόγιο φυλακή και μόνο αυτοί τρώνε το γαμήσι; Γι αυτό προτιμούν να παίρνουν το πουρμπουάρ τους σαν τους θυρωρούς των ξενοδοχείων ή απλά να κάνουν το οχταωράκι τους με γυαλιά ηλίου παριστάνοντας τους αόμματους.
Το παραμύθι ότι τα πόδια φταίνε όσο και το κεφάλι για την διαφθορά δεν πείθει πια κανέναν. Κι αν δεχτούμε ότι είναι έτσι τα πράγματα, σε τι ωφελούν οι εκλογές και τα κόμματα; Καλύτερα να γίνεται μια κλήρωση κάθε 4 χρόνια σε ένα κυβερνητικό λαχείο. 10.000 ευρώ ο λαχνός και ο πρώτος να γίνεται πρωθυπουργός, οι επόμενοι 30 υπουργοί και όσοι πιάνουν τον λήγοντα να διορίζονται στο δημόσιο με σύμβαση 4ετίας. 7.000.000 λαμόγια Χ 10.000 ο λαχνός = 70 δις, να τα τοκοχρεολύσια, βγήκαν. Με 3-4 διαδοχικά τζάκποτ, ξεχρεώσαμε.
Σκοπός όλων των εξουσιαστικών ιερατείων είναι η διαφθορά να παραμείνει υπό κυβερνητικό έλεγχο. Όμως οι άγρια φορολογούμενες μάζες πρέπει να ταϊστούν με στεντόν για να τεντωθούν στο κρεβάτι τους και για να μην εξεγερθούν και βάλουν φωτιά στο μαγαζάκι του τόκου. Μετά από ένα χρόνο "τομές, αποκαλύψεις και εξεταστικές" ούτε ένας (1) ξεκωλιάρης δεν έχει πάει φυλακή. Όλα λοιπόν είναι επικοινωνιακά κολπάκια. Made in USrael.
Με επιεικείς υπολογισμούς, τουλάχιστον 1.000.000 ελληναρο-λαμόγια πρέπει να πάνε φυλακή. Φυσικά και δεν γίνεται, είναι ανέφικτο. Ο μόνος τρόπος κάθαρσης είναι αυτό που έγινε στην Γερμανία μετά τον πόλεμο. Κόβεις τα κεφάλια των ηγετών και των κοντινών συνεργατών τους καθώς και των πιο ελεεινών από τους μεσαίους και μικρούς κακούργους. Όλοι οι άλλοι μοιράζονται πρόστιμα και ποινές με αναστολή. Η τράπουλα ξαναμοιράζεται από την αρχή και οι ποινές πλέον στους παραβάτες για τα νέα αδικήματα είναι εξοντωτικές.
Τα πάντα γίνονται φτάνει να υπάρχει βούληση και θάρρος. Φτάνει ο κυβερνήτης να είναι αδέκαστος και έτοιμος να πολεμήσει με όλο το ιθαγενές και ξένο σκυλολόι. Ο τζέφρι, το σαμάρι, η πανδόρα και ο χοντροφύρερ δεν κάνουν ούτε για να μαζεύουν τα αποφάγια από τραπέζια σουβλατζίδικου. Όλοι οι εκλεγμένοι πολιτικάντηδες και τα μεγαλοστελέχη των κομμάτων πρέπει να σαπίσουν στα κάτεργα. Και κάποια μεγάλα "εθνικά κεφάλαια" να εκτελεστούν με συνοπτικές διαδικασίες. Μόνο αν κάποιος πιεί αίμα θα τον πάρουν στα σοβαρά και θα μπορέσει να βγάλει τη χώρα από το βούρκο.
Στο μεταξύ, ο Μιχαλούκος ξαναχτύπησε. Με συνέντευξη-ρυάκι, έξω-από-τα-δόντια ...ξεσκεπάζει τους Έλληνες απατεώνες. Βέβαια δεν λέει πολλές αμερικανοχλαπάτσες αυτή τη φορά. Μόνο ότι θα χρεωκοπήσουμε σίγουρα γιατί είμαστε παλιάνθρωποι και ότι η Γκόλντμαν ήταν πολύ κακό κορίτσι που πληρωνόταν για να κάνει αλχημείες. Α, ναι, και ότι θα γούσταρε να αγοράσει την Ακρόπολη και να βάλει τσουχτερό εισιτήριο γιατί οι Έλληνες είναι μαλάκες και αφήνουν τον οποιονδήποτε να ανέβει στον ιερό βράχο με πενταροδεκάρες. Και θα μας κάνει λέει τη χάρη να μας αφήνει -υπό προϋποθέσεις- κι εμάς τους ιθαγενείς να την επισκεπτόμαστε. Ευχαριστούμε πολυχρονεμένε Μιχάλ-πασά για την εύνοιά σου. Μου έδωσες μια ακόμα ιδέα μασονοφλοκοπνιγμένε ψωλοπαγωτατζή, γαμώ την ποδιά σου, αλλά όλα εν ευθέτω χρόνω...
Αυτά σε ενα περιοδικό που για συνηθισμένα θέματα έχει το άν έκανε προσθετική στον κώλο της η Λόχαν ή το ποιοί στάρ σνιφάριζαν άσπρη και την έκοψαν πριν τους συλλάβουν (μια espresso δηλαδή στο λίγο πιο κυριλέ) . Δυστυχώς το συμπέρασμα είναι ότι για να επιμένουν με την προπαγάνδα τους οι μασονοραββίνοι και να την αναβαθμίζουν προωθώντας την και σε άλλα έντυπα πλην των αμιγώς οικονομικών, πάει να πεί ότι ο χειμώνας θα είναι δύσκολος. Απλά προετοιμάζουν τις μάζες τους να μείνουν απαθείς ή ακόμα και να στηρίξουν τα γενοκτονικά μέτρα ή τα γεγονότα που έρχονται. Η Ελλάδα έγινε ο νέος Καντάφι. 'Η μάλλον η νέα Γιουγκοσλαβία.
Αν συγκρίνει κανείς δύο χρεωκοπημένες χώρες, την Ελλάδα και την Ισλανδία θα διαπιστώσει τα εξής:
1. Κατέρρευσε εντελώς ο ρατσιστικός μύθος του "μετρημένου" ,"ορθολογιστή", "νοικοκύρη" υπερβόρειου που πάντα παιζόταν σε αντιδιαστολή με τον μύθο του "σπάταλου", "διεφθαρμένου", "τεμπέλη" νότιου. Όλοι οι άνθρωποι έχουν τα ίδια στοιχεία μέσα τους και τα εξωτερικεύουν ή όχι ανάλογα με τις κοινωνικές συνθήκες που επικρατούν. Οι Ισλανδοί μπορούν να είναι το ίδιο ή και περισσότερο σπάταλοι, διεφθαρμένοι και τεμπέληδες, όπως οι Έλληνες να είναι μετρημένοι, ορθολογιστές και νοικοκύρηδες.
2. Τα μασονικά λεφτά, ούτε μοιράστηκαν, ούτε φαγώθηκαν, ούτε ζητούνται πίσω με τον ίδιο τρόπο. Οι Ισλανδοί τα έφαγαν στις πουτάνες, στα ταξίδια, στα ψώνια, και τα τζογάρισαν στα καζίνα και στα CDO's με σχεδον την πλειοψηφία να συμμετέχει στη μασαμπούκα. Οι Έλληνες -καθότι μοναχοφάηδες- έκλεισαν απέξω από το γλέντι το 40 % του πληθυσμού. Σχεδόν όλοι έκαναν 2 παιδιά για τα οποία πληρώνουν ένα σωρό λεφτά. Από το μαιευτήριο ως την βάφτιση της τρίτης γενεάς απογόνων τους. Όλα με χαράτσι: νοσηλεία, φάρμακα, εκπαίδευση, τρόφιμα, ρούχα, σπίτια, αυτοκίνητα, διαβίωση. Αν αφαιρέσει κανείς το πρόσθετο κόστος θα δει ότι αυτά που έφαγαν οι Έλληνες σε ντόλτσε βίτα ήταν πολύ λιγότερα από αυτά των Ισλανδών. Το 60 % έζησε μια λάιτ εκδοχή του Ισλανδικού μοντέλου. Το υπόλοιπο 40 % όχι μόνο δεν έβαλε μισό ευρώ στην τσέπη του, αλλά ληστεύτηκε στυγνά από ντόπιους και ξένους κεφαλαιοκλέφτες.
3. Οι Έλληνες τρώνε συστηματικά όλη τη λάσπη των εβραιοελεγχόμενων ΜΜΕ και αυτό είναι μια ακόμα ...σύμπτωση. Πού είσαι ρε Μέρφυ να ξαναγράψεις τους νόμους. Το γεγονός βέβαια δεν είναι καθόλου περίεργο γιατί υπάρχει θέμα. Από τους Ισλανδούς τι να πάρουν οι τσιφούτηδες; Την ομίχλη, την αιώνια νύχτα, ή τους παστούς μπακαλιάρους;
4. Ενώ οι Ισλανδοί ενώθηκαν και απαίτησαν διαγραφή των χρεών, εδώ μια μεγάλη ομάδα γραικύλων συνηγορεί στις "διεθνείς" κατηγορίες υπερθεματίζοντας μάλιστα. Κι αυτό ...σύμπτωση;
Το παπαδαριό είδαμε ποιές απόψεις προωθεί. Οι δημοσιοκάφροι μπάζουν νερά από το πίσω φινιστρίνι τους. Όσο για τους δήθεν "σχολιαστές" του διαδικτύου ξέρουμε τι ρόλο παίζουν οι περισσότεροι με τα εκατό νικ ο καθένας. 'Ολοι οι ρουφιάνοι των κλαδικών έχουν κάτσει στον υπολογιστή τους και παριστάνουν τους απλούς πολίτες.
Αυτοί οι σύγχρονοι Εφιάλτες που δεν μπορούν να κρύψουν το σύμπλεγμα κατωτερότητάς τους, καλά θα κάνουν να προσέχουν. Οι ταγματασφαλίτες πατεράδες και παππούδες τους γλύτωσαν το λυντσάρισμα, αλλά οι ίδιοι να μην είναι και τόσο σίγουροι ότι θα την σκαπουλάρουν.
Ακούω ότι πολλοί αποθηκεύουν αλεύρια και όσπρια. Αποθηκέψτε μαλακισμένα σαβουρόσκυλα, καλό θα σας κάνει να κόψετε λίγο τα κρέατα μπας και πέσει η χοληστερίνη. Άν παίξει το βάρβαρο σενάριο όμως, μόνο από πείνα δεν κινδυνεύετε να πεθάνετε. Κάποιοι φορτώνουν σιδερικά και μαντέψτε που θα πάνε απρόσκλητοι για φαγητό. Άμα έχετε και καμιά ωραία κορούλα, αγοράστε και λίγο κρασί, γιατί έκλεισε το τραπέζι, ρεζερβέ στους κυρίους με τα κουμπούρια.
Ο θεός ας βοηθήσει αυτούς που τον πιστεύουν. Οι υπόλοιποι ας βοηθήσουν τον εαυτό τους. Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι κατοχικός.
Είμαι περίεργος να δώ ποιός θα είναι αυτός που θα κατεβάσει την βρωμοσημαία του ΔΝΤ από την Ακρόπολη. Αν και ξέρω...
Μαύρη Φατρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου