Τέσσερα χαμένα κορμιά, τσιράκια του Κωλέττη, περιδιαβαίνουν μεθυσμένοι τα σοκάκια της Τριπολιτσάς, βρίζοντας κι απειλώντας, πως «τώρα που ήρθ’ ο βασιλιάς, του αλατιού θα τον κάνουμε τον παλιοκλέφτη, τον παλιόγερο τον Κωλοτρυπώνη».
Όπου «Κωλοτρυπώνης» βλέπε Γέρος του Μωριά. Τον ίδιο καιρό, μια φυλλάδα της εποχής, ο «Τριπτόλεμος» γράφει : «Λέγουν ότι και άλλα διάφορα υποκείμενα θέλουν συλληφθεί ή εσυλλήφθησαν ήδη εις τα επαρχίας, δι’ εγκλήματα καθοσιώσεως». Τα «υποκείμενα» ήσαν ο Κολοκοτρώνης, ο Πλαπούτας, ο Γρίβας, ο Σπυρομήλιος, ο Κριεζώτης, ο Μαμούρης κι άλλοι, που η νέα τάξη πραγμάτων μπουντρουμιάζει στο Ιτς Καλέ, στο Μπούρτζι και στο Παλαμήδι, ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες τους στον τόπο.
Ένας άλλος κωλοτρυπώνης, πραγματικός αυτή τη φορά, εμπευσμένος από την «ιστορία» που του μάθαν στο σχολειό, συλλαμβάνει επαναστατικό (κατά κυριολεξία) σενάριο διαφήμισης για εταιρεία κινητής τηλεφωνίας. Αμόρφωτοι γραβατωμένοι χαζογιάπηδες, με τα μανίκια σηκωμένα απ’ την πολλή και σκληρή δουλειά, αλληλοσυγχαίρονται στο μήτινγκ για την «σπουδαία ιδέα», να βάλουνε τους φουστανελάδες να μιλούν στα κινητά. Όλα τα λεφτά, η ρίμα που ‘κανε το σκάκι με τον Καραϊσκάκη. Δεν υπάρχει. –Μα ποιος πούστης το σκέφτηκε ; -Εύγε κι αυτού του πούστη.
Εύγε και των αλλωνών, εκεί στη ροή προγράμματος των καναλιών, που όλοι τους γελάσανε με τον Καραϊσκάκη και με τη ρίμα με το σκάκι. «Θεά η ιδέα, θεά. Απιστεύτου. Δεν υπάρχει». Να το προβάλουμε παιδιά, χαμός θα γίνει. Δεν υπάρχει.
Ο Κολοκοτρώνης ξέμεινε από μονάδες κι εμείς από εθνική ταυτότητα. «Απομεμαθηκέναι την ελευθερίαν το ελληνικόν», όπως είπε κι ο ρωμιός ο Αυτοκράτωρ.
Η κοινωνία αδυνατεί πλέον ν’ αναγνωρίσει τον εαυτό της, παραδομένη σ’ ένα χυδαίο, αγοραίο ηδονισμό. Η επικράτηση του μεταμοντέρνου –τάχα- ελληνισμού έφερε τη διάλυση των όποιων αξιακών συστημάτων και την άκριτη αποδοχή οποιασδήποτε τάσης και άποψης, υπό τον μανδύα του «lifestyle» και του «trend».
Mπροστά σε γιγαντο-οθόνη plasma, ένα πλαδαρό πλάσμα χαμογελά με τους απροκάλυπτους τρανσβεστισμούς της κάθε Καπουτζίδως και δακρύζει για το τέλος του κάποτε τρυφερού ειδυλλίου μιας βυζαρούς αστοιχείωτης τηλεπαρουσιάστριας μ’ έναν ηλικιωμένο εραστή της κλιμακτηρίου. Στο θεό του χρήματος, προσφέρεται το αίμα που ρέει γύρω μας, καθώς η κυρία Πελέκη-Βουλγαράκη ετοιμάζει στο συμβολαιογραφείο της το προσχέδιο του Νέου Κοινωνικού Συμβολαίου. Καλορίζικο.
"Δεν υπάρχει".
Όντως.
http://kleftiko.blogspot.com/2010/02/next-top-brothel.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου