Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος

Είτε θα πετύχουμε και θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, είτε θα χαθούμε για αιώνες στις πατρίδες των άλλων και των υπερκρατικών διεθνών οργανισμών, τις νέες αυτοκρατορίες.Εδώ που φθάσαμε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες μας.
Όσο περνούν οι εβδομάδες η κατάστασή μας θα γίνεται όλο και πιο αντιληπτή.
Μέχρι την Εξέγερση

Δεν σας θέλει ο λαός ελικόπτερα και μπρος

To να παράγεις ο ίδιος τα τρόφιμά σου είναι ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορείς να κάνεις σήμερα, γιατί είναι ένα βήμα προς την κατάκτηση της ελευθερίας σου!

''Σκλάβος είναι αυτός που ελπίζει ότι θα έρθουν να τον ελευθερώσουν''
Έζρα Πάουντ 1885 – 1972

Παρασκευή 29 Ιανουαρίου 2010

Το παιχνίδι...

... που παίζεται αυτόν τον καιρό στην Ευρώπη λέγεται «Αδύναμος κρίκος». Πρώτα ήταν η Ιρλανδία. Ύστερα η Ελλάδα. Και τώρα η Ισπανία, που ο οικονομολόγος Νουριέλ Ρουμπινί την έδειξε, τις προάλλες, ως τη μεγαλύτερη απειλή που αντιμετωπίζει η ευρωζώνη. Και όμως, μόλις πριν από λίγους μήνες, η γερμανική οικονομική εφημερίδα «Χάντελσμπλατ» προέβλεπε πως «έως το 2020, η οικονομική κρίση θα ωθήσει το δημόσιο χρέος της Βρετανίας στο 180%, της Γαλλίας στο 125% και της Γερμανίας πάνω από το 100%». Δεν πρόκειται δηλαδή για έναν, δύο αδύναμους κρίκους. Έχει σαπίσει ολόκληρη η αλυσίδα.

Η θεωρία...
... σύμφωνα με την οποία η αύξηση των δημοσίων δαπανών οδηγεί σε γενική ευημερία είναι σήμερα αμφισβητήσιμη. Μάλιστα, ο Καρλ Μίλερ αμφιβάλλει αν λειτούργησε ποτέ. «Τη δεκαετία του 1930», λέει στο περιοδικό «Οριζόν-ε-Ντεμπά, «το αμερικανικό “Νιου Ντιλ” του προέδρου Ρούζβελτ, ύστερα από μερικές φαινομενικά άμεσες επιτυχίες, το μόνο που κατάφερε με την ανεργία ήταν να την “περιορίσει” στο 26,4% μέσα σε μια πενταετία». Ο Ντίτερ Μέγιερ, πρώην οικονομικός σύμβουλος της γερμανικής κυβέρνησης, που μελετάει το δημόσιο χρέος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Γερμανίας, υπολόγισε πως το 2008 σχεδόν το ένα όγδοο των φορολογικών εσόδων απορροφήθηκε από την εξόφληση τόκων. Η χρηματοδότηση των προϋπολογισμών, λέει, έχει καταντήσει ένας αυτοσκοπός που στην πραγματικότητα χρησιμεύει μόνο για να εξυπηρετεί τα τοκοχρεολύσια δανείων. Τι θα συμβεί λοιπόν αν οι προβλέψεις της «Χάντελσμπλατ» επαληθευτούν; Πώς θα αντιδράσουν οι ευρωπαϊκές ηγεσίες; Πόσες χώρες θα οδηγηθούν στη χρεοκοπία; Θα πιέσουν οι μεγάλες χώρες τις μικρές να υποταχθούν στη θέλησή τους; Θα γίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση ένα όργανο αναδιανομής του πλούτου προς όφελος του χρηματιστικού και του τραπεζικού κεφαλαίου; Ή θα αποφασίσει να αλλάξει πορεία;

Τα Χριστούγεννα...
... το περιοδικό «Σπίγκελ» έγραφε για το μεγάλο σκάνδαλο της περασμένης χρονιάς: «Το οικονομικό έτος 2009 έκανε πολλούς επενδυτές ευτυχισμένους. Κι αυτό ακριβώς είναι το σκάνδαλο. Οι ίδιες επενδυτικές τράπεζες που προκάλεσαν την κρίση είναι σήμερα οι μεγάλες κερδισμένες. Κέρδισαν από τα χρήματα των εθνικών τραπεζών, που τα απέκτησαν σχεδόν δωρεάν. Την τελευταία δεκαετία, οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Βρετανίας υπέταξαν τις οικονομίες τους στο χρηματιστικό και τραπεζικό κεφάλαιο. Μάλιστα εδώ και κάμποσο καιρό, η Γουόλ Στριτ συμμετέχει ενεργά στην αμερικανική κυβέρνηση. Δεν θέλουν λοιπόν να ερεθίσουν το τέρας, υποβάλλοντάς το σε περιορισμούς». Ποιο είναι αυτό το τέρας; Το γερμανικό περιοδικό το ονοματίζει στον τίτλο του άρθρου του: «Υποταγή στο τέρας του Μονόπολι».

Ας αφήσουμε...
... λοιπόν κατά μέρος τους «αδύναμους κρίκους». Το πραγματικό όνομα του παιχνιδιού που παίζεται σήμερα στις πλάτες των λαών και των χωρών λέγεται «Μονόπολι». Κι αυτό το τέρας, όπως προβλέπουν και πολλοί άλλοι εκτός από την εφημερίδα «Χάντελσμπλατ», απειλεί μεγάλους και μικρούς. Γιατί παραείναι άπληστο για να χορτάσει μονάχα με μερικούς «αδύναμους κρίκους».
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4557651

Δεν υπάρχουν σχόλια: