Η εφημερίδα...

... «Ουάσιγκτον Ποστ» έγραφε για την κατάσταση της Ιρλανδίας: «Περισσότερα από 4 δισ. δολάρια περικοπές, μείωση μισθών 400.000 δημοσίων υπαλλήλων, μείωση στα επιδόματα χηρών, ανύπανδρων μητέρων, τυφλών και παιδιών με ειδικές ανάγκες. Μείωση 30% των επιδομάτων ανεργίας». Τέτοια μέτρα ζητούν από τις λιγότερο πλούσιες ευρωπαϊκές χώρες οι πιστωτές τους. Ποια κυβέρνηση μπορεί να ελπίζει πως θα τα εφαρμόσει χωρίς να προκαλέσει γενικό ξεσηκωμό;

Από τον περασμένο...
... Φεβρουάριο, το ευρωπαϊκό ινστιτούτο Leap/Εurope 2020 προέβλεπε πως η κρίση θα μπορούσε να φέρει κοινωνική αναταραχή, ιδιαίτερα σε χώρες όπου υπάρχει ανεπαρκής κοινωνική προστασία. Παρόμοιες προειδοποιήσεις είχε απευθύνει στις κυβερνήσεις πριν από έναν χρόνο ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Ρόμπερτ Ζέλικ, αλλά και ο διευθυντής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου Στρος-Καν, μολονότι το ταμείο του επιβάλλει στις χώρες αυτά ακριβώς τα αντιλαϊκά μέτρα τα οποία θα μπορούσαν να εξωθήσουν σε εξέγερση. Οι πυλώνες του συστήματος μοιάζουν ανήμποροι να υπερβούν τον προορισμό τους, μολονότι έχουν ανάψει όλα τα σήματα κινδύνου. Και στο ερώτημα αν η βίαιη κατάληξη αυτής της κρίσης είναι αναπόφευκτη, ο ιστορικός του Χάρβαρντ Νάιαλ Φέργκιουσον απαντά στην καναδική εφημερίδα «Γκλόουμπ & Μέιλ»: «Θα χυθεί αίμα, με την έννοια πως μια τόσο μεγάλη κρίση αναμένεται να οξύνει τις πολιτικές και οικονομικές συγκρούσεις και να αποσταθεροποιήσει μερικές χώρες». Με τόσες προειδοποιήσεις θα περίμενε κανείς από τις κυβερνήσεις τουλάχιστον να μη ρίχνουν λάδι στη φωτιά. Όμως, ταγμένες στο πλευρό συγκεκριμένων συμφερόντων, μέσα σε ένα νεοφιλελεύθερο περιβάλλον, ούτε αυτές μοιάζουν ικανές να υπερβούν τον προορισμό τους, όποιες σημαίες ευκαιρίας κι αν σηκώνουν. Απλώς εφαρμόζουν εκείνα ακριβώς τα μέτρα που προκαλούν περισσότερο το λαϊκό αίσθημα, ενώ παράλληλα προετοιμάζονται για το χειρότερο ενδεχόμενο.

Η προτεραιότητα...
... που έθεσε η Ισπανία για το διάστημα της προεδρίας της στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι τυχαία: ο συντονισμός των ευρωπαϊκών διωκτικών αρχών στο πλαίσιο της Εuropol για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Από τα μέσα του περασμένου έτους, όπως έγραψε η εφημερίδα «Εξπρές», οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες ΜΙ5 και Ειδικός Κλάδος παρακολουθούν ταραξίες «που θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν την οργή όσων έχουν χάσει τις δουλειές τους». Και στη Γερμανία, ένας τερατώδης ηλεκτρονικός υπολογιστής άρχισε να καταγράφει και να αποθηκεύει τα προσωπικά δεδομένα 40 εκατομμυρίων εργαζομένων: τις αμοιβές τους, τις απουσίες τους από τη δουλειά, τα πειθαρχικά τους παραπτώματα, αλλά και τις συμμετοχές τους σε απεργιακές κινητοποιήσεις.
Οι ίδιες...
... εκείνες χώρες που δημιούργησαν το κοινωνικό κράτος, σήμερα καταλύουν και τα τελευταία απομεινάρια της κοινωνικής προστασίας, η οποία ήταν μέχρι τώρα το πιο αποτελεσματικό «μαξιλάρι» που απορροφούσε τους κραδασμούς της λαϊκής δυσαρέσκειας. Και στη θέση του κοινωνικού κράτους βάζουν το κράτος του Μεγάλου Αδελφού. Σαν να το έχουν πάρει απόφαση πως ο κύβος ερρίφθη, οι κυβερνήσεις που κάποτε παρουσιάζονταν σαν «φίλοι του λαού», ετοιμάζονται να τον αντιμετωπίσουν σαν να είναι ο χειρότερος εχθρός τους.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4555270