ΤΟ GEAB N ° 41 είναι διαθέσιμο!

Η δεκαετία 2010 - 2020: Πάμε για νίκη νόκ-άουτ του χρυσού επί του δολαρίου

- Δημόσια ανακοίνωση GEAB N ° 41 (16 Ιαν 2010) --
Η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ δεν είναι πλέον σε θέση, στην πραγματικότητα, για να συνεχίσει την εδώ και δεκαετίες μάχη της με το «Βαρβαρικό Απομεινάρι» (Χρυσό), προκειμένου να διασφαλιστεί η υπεροχή του αμερικανικού νομίσματος στο επίκεντρο του διεθνούς νομισματικού συστήματος. Για την LEAP/E2020 η δεκαετία που μόλις άρχισε θα χαρακτηριστεί σαφώς από ένα πλήρες νόκ-άουτ του δολαρίου (και την πτώση των πιο μεγάλων διεθνών νομισμάτων) λόγω του χρυσού.

Έχουμε υπενθυμίσει συχνά στους αναγνώστες διαφόρων GEAB ότι ο χρυσός αποτελεί μεσοπρόθεσμα / μακροπρόθεσμα επένδυση που αποσκοπεί στην προστασία του κεφαλαίου από τον κίνδυνο απώλειας της αξίας των χάρτινων νομισμάτων και των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων (μετοχές,ομόλογα), καθώς και ενός ενδεχόμενου μέσου για πληρωμές σε περίπτωση πολύς σοβαρής νομισματικής κρίσης. Στις δύο αυτές περιπτώσεις, η επιλογή της διάθεσης ενός τμήματος του περιουσιακών στοιχείων , σε χρυσό είναι μια απάντηση στην πρόβλεψη γεγονότων και κινδύνων κατά τα προσεχή έτη (και όχι μόνο για τις επόμενες εβδομάδες ή μήνες). Για αυτό το GEAB αριθ. 41, μια ειδική έκδοση, στην αρχή της νέας δεκαετίας, κρίνεται σκόπιμο από την LEAP/E2020 να υποβάλει τις προβλέψεις της για την πορεία του χρυσού για το διάστημα 2010 - 2020, συμπληρώνοντας αυτό που έγραψε η ομάδα στο GEAB αριθ. 34 τον Απρίλιο του 2009. Η οπτική αυτή της δεκαετίας είναι ακόμη πιο δικαιολογημένη επειδή θεωρούμε ότι η ανάλυσή μας συνιστά ενίσχυση τόσο για τους μεμονωμένους επενδυτές όσο και για τους επικεφαλής των κεντρικών τραπεζών και των πιστωτικών ιδρυμάτων που είναι αρμόδιες για τη διατήρηση της αξίας ενός μεγάλο μέρος του ενεργητικού τους, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα (για παράδειγμα, συνταξιοδοτικά και ασφαλιστικά ταμεία). Πράγματι, για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 40 χρόνια (από το τέλος της μετατρεψιμότητας του δολαρίου σε χρυσό το 1971), τα συμφέροντα των Παγκόσμιων Κεντρικών Τραπεζών και των μεμονωμένων επενδυτών, για άλλη μια φορά, συγκλίνουν στο χρυσό: που η αξία του δεν είναι πλέον καθόλου εγγυημένη από το δολάριο σαν διεθνές αποθεματικό νόμισμα και, εφόσον το τελευταίο δεν έχει παγκοσμίως αναγνωρισμένο διάδοχο, ο χρυσός παραμένει σε θέση , το μόνο περιουσιακό στοιχείο ικανό να διατηρήσει αυτών των αξιών.

Πήραμε ήδη μια ιδέα για το παράδοξο της αγοράς του χρυσού στο GEAB N ° 34 , που δείχνει ότι αν η αγορά για το κίτρινο μέταλλο φαινόταν να ελέγχεται ικανοποιητικά από την Fed και τις μεγάλες Κεντρικές Τράπεζες ώστε να εμποδίσουν τη σημαντική ανατίμηση της τιμής του χρυσού , ωστόσο, λόγω της παγκόσμιας συστημικής κρίσης και της διαρθρωτικής κατάρρευσης της επιρροής των Ηνωμένων Πολιτειών »(και κατά συνέπεια της Fed) και της συναφής διάλυση του διεθνούς νομισματικού συστήματος που κληρονομήθηκε από το 1971, ο χρυσός ήταν μια ασφαλής επένδυση σε περιόδους μεγάλης αβεβαιότητας.

Υπενθυμίζεται ότι από την ημερομηνία δημοσίευσης του GEAB N ° 34 ο χρυσός έχει κερδίσει πάνω από 30% σε δολάρια ΗΠΑ και πάνω από 23% σε ευρώ. Επιπλέον, έχει κερδίσει περισσότερο από 100% σε δολάρια ΗΠΑ και πάνω από 85% σε ευρώ , από την πρώτη σύστασή μας για τη διαφοροποίηση από τις άλλες επενδύσεις υπέρ του φυσικού χρυσού (έως και το ένα τρίτο του ενεργητικού) που δόθηκε το 2006.


Δεκαετία 2000-2009: κέρδη χρυσού έναντι 17 νομισμάτων (σε %)

Αλλά αν ο χρυσός έχει δει αύξηση της τιμής του κατά πολύ από τότε, δεν είναι αποτέλεσμα κάποιας κίνησης της αγοράς προς την κατεύθυνση μεγαλύτερης διαφάνειας και λιγότερο πράξεων χειραγώγησης από την FED και των μεγάλων υποστηρικτών της. Τα τρία βασικά εργαλεία που χρησιμοποιούνται σε μια προσπάθεια να αποφευχθεί η επιστροφή του χρυσού στο κέντρο του διεθνούς νομισματικού συστήματος είναι ακόμη σε χρήση και αυτά είναι:

. Η ανάπτυξη μιας «χάρτινης αγοράς χρυσού» πλημμυρίζοντας την φυσική αγορά χρυσού με μια θάλασσα από εικονικές συμβάσεις, οι οποίες, κατ 'ουσίαν είναι υποσχετικές χρυσού που στην πραγματικότητα δεν υπάρχει (ή, ισοδυναμεί με την ίδια ποσότητα και έχει χρησιμοποιηθεί επανειλημμένα για διαφορετικές συμβάσεις)

. Η παραποίηση των πραγματικών επιπέδων των φυσικών αποθεμάτων σε χρυσό, ιδίως εκείνα των Ηνωμένων Πολιτειών, στις οποίες δεν έχει υποβληθεί ανεξάρτητος έλεγχος για δεκαετίες .

. Η επικοινωνιακή τακτική, μέσω των μεγάλων οικονομικών και χρηματοπιστωτικών ΜΜΕ, που συστηματικά δηλώνουν ότι οι επενδύσεις σε χρυσό είναι ξεπερασμένες, ότι αποθηκεύεται από μεγάλους σε ηλικία ανθρώπους που ορκίζονται μόνο στο χρυσό με τον ίδιο τρόπο όπως θα πουν ιστορίες για ξεχασμένους πολέμους, είτε για τις ράβδους χρυσού που το πολύτιμο μέταλλο τους έχει τρελάνει.

Όπως όλος ο κόσμος είχε τη δυνατότητα να δει κατά τη διάρκεια των τελευταίων αυτών σαράντα ετών, και μέχρι πρόσφατα, η στρατηγική αυτή λειτούργησε πολύ καλά, με αποτέλεσμα ακόμα και μια σειρά άλλες χώρες, με το Ηνωμένο Βασίλειο κατά κύριο λόγο (1), να ξεγυμνωθούν πουλώντας τα αποθέματα τους σε χρυσό, σε τιμές εξευτελιστικές. Αυτή η ιστορία δείχνει σαφώς την ανάγκη για αυτούς που λαμβάνουν αποφάσεις, είτε να έχουν μια ισχυρή προσωπική ικανότητα να προβλέπουν τα γεγονότα, ή να έχουν πρόσβαση σε τέτοιες ποιοτικές προβλέψεις. Στην περίπτωση αυτή, ο λογαριασμός για την μη πρόβλεψη αυτών των γεγονότων θα φθάσει τουλάχιστον τα δέκα δισεκατομμύρια δολάρια.

Αλλά εάν η αγορά, που οργανώθηκε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να επιτρέπει στο χρυσό να κρατιέται σε απόσταση από το διεθνές νομισματικό σύστημα για σαράντα χρόνια, εξακολουθεί να λειτουργεί , τι είναι αυτό που έχει αλλάξει , ώστε να γίνει δυνατή αυτή η ισχυρή αύξηση , στην τιμή του χρυσού; Πρόκειται για την ανατροπή ενός παράγοντα , σημαντικού για την παγκόσμια τάξη πραγμάτων, που λόγω των αυξανόμενων επιπτώσεων της συστημικής κρίσης και την έναρξη της φάσης της παγκόσμιας γεωπολιτικής αποσάθρωσης, η FED δεν έχει πλέον τα μέσα για την μάχη κατά του παλιού εχθρού , της ηγεμονίας του δολαρίου που αντιπροσωπεύει ο χρυσός. Αυτή η απώλεια της ικανότητας είναι, φυσικά, ένα σύνθετο φαινόμενο, που αποτελείται από πολλές πτυχές τις οποίες αναλύουμε σε αυτό το GEAB.

Σημαντικές τιμές παγκόσμιων νομισμάτων έναντι του χρυσού (1900-2009) (ευρώ = γερμανικό μάρκο πριν από το 1999, η διακεκομμένη γραμμή είναι ο γερμανικός πληθωρισμός του 1922 και η στατιστική ανάλυση μετά τον Β’Π.Π. ) - Πηγή: World Gold Council / Matterhorn, 07/12/2009


Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η δημοσίευση αυτού του πρώτου GEAB του έτους, όπου δημοσιεύουμε συνήθως τις προβλέψεις μας για τους επόμενους δώδεκα μήνες, συμπίπτει δε και με την αρχή της νέας δεκαετίας και, επιπλέον, με μια δεκαετία που όλοι οι προσεκτικοί παρατηρητές θα αισθανθούν τα σημάδια κοσμογονικών αλλαγών στην παγκόσμια τάξη. Κατ 'εξαίρεση, ο Franck Biancheri συντονιστής του GEAB, κατά τη διάρκεια της συγγραφής ενός βιβλίου που ασχολείται με τον κόσμο μετά την κρίση (η δημοσίευση στην Γαλλία αναμένεται την άνοιξη του 2010), έχει συμφωνήσει να κάνει ένα από τα δύο σενάρια πρόβλεψης του για τη δεκαετία 2010 - 2020 (2) διαθέσιμα στην ομάδα μας, και ως εκ τούτου στους αναγνώστες του GEAB. Η ομάδα μας έχει αρπάξει την ευκαιρία αυτή για να δώσει στους αναγνώστες το όφελος μιας ορθολογικής γεωπολιτικής « βουτιάς »σε ό, τι την επόμενη δεκαετία, θα ισχύει για εμάς. Από τα δύο ημερολόγια, αντίστοιχα, με τίτλο «Η μετά την επώδυνη αυγή του κόσμου (3)» και «Η πριν από το τραγικό λυκόφως του κόσμου (4)», η ομάδα μας έχει επιλέξει να παρουσιάσει το τελευταίο το οποίο είναι, χωρίς καμία αμφιβολία, το πιο ανησυχητικό, αλλά στο οποίο φαίνεται σε μας επίσης η καλύτερη αντανάκλαση των τάσεων στην εργασία σήμερα.

Σημειώσεις:

(1) Το 1999, ο Γκόρντον Μπράουν, τότε υπουργός Οικονομικών, ήταν ο αρχιτέκτονας αυτού του τεράστιου οικονομικού λάθους που είχε κόστος, σε τρέχουσες τιμές, πάνω από 10 δισεκατομμύρια δολάρια σε χασούρα για το Βρετανικό θησαυροφυλάκιο. Το άρθρο στην εφημερίδα The Times της 28/12/2009, παρέχει ένα σπάνιο παράδειγμα πλεονεκτικής σύγκρισης για τη Γαλλία σε σχέση με την Μεγάλη Βρετανία στην απόφασή της να μην ακολουθήσει την «οικονομική και χρηματοδοτική» μόδα που υπαγορευόταν από την Ουάσιγκτον . Οι Times λένε ότι οι Βρετανοί φορολογούμενοι μπορούν να παρηγορήσουν το εαυτόν τους , έχοντας κατά νου ότι αν υπήρχαν ,άλλα δέκα δισεκατομμύρια στα ταμεία τους, η κυβέρνησή τους θα τα έδινε στις τράπεζες κατά τη διάρκεια αυτών των τελευταίων μηνών.Για να τους ανεβάσουν το ηθικό οι Times ξέχασαν να αναφέρουν ότι ο Νικολά Σαρκοζί, τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, διοργάνωσε την πώληση μικρότερου ποσού γαλλικού χρυσού, επίσης, για ιδεολογικούς λόγους (Πηγή: Boursorama, 30/12/2009 ). Ουδέν σχόλιο!

(2) Επιθυμούμε να υπενθυμίσουμε τους αναγνώστες μας ότι αυτό το είδος του σεναρίου, που παρουσιάζεται εδώ ως ένα ετήσιο χρονικό της επόμενης δεκαετίας, δεν φιλοδοξεί να είναι μια λεπτομερή περιγραφή των μελλοντικών γεγονότων. Ο κύριος σκοπός του είναι να κάνει πιο κατανοητές, πιο ζωηρές τις τάσεις που εντοπίστηκαν κατά τη διάρκεια των εργασιών πρόβλεψης. Αυτά τα χρονικά του μέλλοντος θα είναι, ούτως ειπείν, μια απεικονίζουσα έκδοση θεμελιωδών αναλύσεων, όπως περιγράφονται αλλού.


(3) «Η επώδυνη αυγή», επειδή η γέννηση σε μια νέα παγκόσμια τάξη μπορεί να είναι επώδυνη, όπως και όλες οι γέννες, έστω και αν αυτό που ακολουθεί είναι σαφώς θετικό.

(4) «Το τραγικό λυκόφως», γιατί αν αυτή είναι η διαδρομή που θα ακολουθηθεί, θα έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας τραγωδίας π.χ. θλιβερό τέλος και η συνειδητοποίηση από όλους τους συμμετέχοντες στην ιστορία , ότι θα τελειώσει πολύ άσχημα.
Σάββατο, 16 Ιανουάριος 2010
http://www.leap2020.eu/GEAB-N-41-is-available!-The-Decade-2010-2020-Towards-a-knockout-victory-by-gold-over-the-Dollar_a4201.html
Σημ.axinosp: Σαν σχόλιο για αυτό το άρθρο παραθέτουμε απο το ciaoant1.blogspot.com το σχολιό του "Το "αστείο" αυτής της υπόθεσης, είναι πως ο Μπράουν, που τότε ήταν υπουργός Οικονομικών, είχε πουλήσει μέρος του χρυσού της Αγγλίας στη χαμηλότερη τιμή, και ως "τιμωρία"...έγινε πρωθυπουργός (πήρε και προαγωγή!). Αξίζει να δείτε αυτό το μικρό αρθράκι επί του θέματος. Επίσης, παρόμοια ήταν η κατάσταση και στην Ελλάδα, όπου το 2003 η τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ πούλησε χρυσό, σε εντελώς εξευτελιστικές τιμές. Η "Ισοτιμία" τότε έγραφε "Το 2003 με αφορμή το χρυσό της Τράπεζας της Ελλάδος, ξεσηκώθηκε σάλος όταν ο τότε διοικητής Νίκος Γκαργκάνας αποφάσισε να πουλήσει 20 τόνους. Στην αρχή το γεγονός κρατήθηκε μυστικό, αλλά στη συνέχει, όταν μαθεύτηκε, η ένταση που δημιουργήθηκε τρόμαξε τόσο πολύ την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που μέχρι και ο υπουργός Οικονομίας Ν. Χριστοδουλάκης έλεγε ότι δεν γνωρίζει τίποτα και παρέπεμπε για πληροφορίες στον Νίκο Γκαργκάνα.", ενώ στο "Βήμα" είχαμε δηλώσεις του Μαντζαβίνου, στελέχους της Τράπεζες της Ελλάδας να μας λέει ότι «Με το ευρώ, η σημασία του χρυσού έχει σχεδόν εξαλειφθεί». 7 χρόνια μετά, αποκαλύπτεται η πλάνη, οι άνθρωποι αυτοί, οι "ειδικοί" έχουν παρακμάσει σε τόσο μεγάλο βαθμό που πραγματικά πίστευαν ότι ένα νόμισμα όπως το ευρώ, με διάρκεια ζωής λίγων ετών είναι καλύτερο από το χρυσό, και δεν έβλεπαν ότι δεν είναι και πολύ σόι η Ελλάδα να έχει το ίδιο νόμισμα με τη Γερμανία. "Ο βασιλιάς είναι γυμνός", και αυτό φαίνεται και στις οικονομικές τους γνώσεις"