έλεγε ο Άλφρεντ Χίτσκοκ. Μιλούσε φυσικά για τις ταινίες τρόμου.
Η αναζήτηση...
... τρομακτικών εχθρών και νέων απειλών πολέμου είναι συχνά παραπλανητική. Κι αυτό φαίνεται καλύτερα στη γλώσσα των δημοσιογράφων.
Ένα σχετικό απάνθισμα έκανε το αμερικανικό περιοδικό «Σάλον»: «Οι επικίνδυνοι Χιτλερίσκοι (“Τάιμς της Νέας Υόρκης”, προχθές: “Το Ιράν πραγματοποίησε δοκιμή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς που έχουν τη δυνατότητα να πλήξουν το Ισραήλ και αμερικανικές βάσεις στον Περσικό Κόλπο, σε μια επίδειξη δύναμης”. Και η φιλειρηνική δημοκρατία (“Τέλεγκραφ”, 18/1/2008): “Το Ισραήλ πραγματοποίησε επιτυχημένη δοκιμή πυραύλου μεγάλου βεληνεκούς που έχει τη δυνατότητα να φέρει πυρηνική κεφαλή, σε μια σαφή επίδειξη ισχύος προς το Ιράν”. Μια χώρα με κακές προθέσεις (“USΑ Τoday”, την περασμένη εβδομάδα: “Ο πρόεδρος Ομπάμα δήλωσε ότι η Τεχεράνη θα λογοδοτήσει, αν δεν ανοίξει αμέσως τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της για έλεγχο από τους διεθνείς επιθεωρητές”. Και μια ειρηνική και νομοταγής χώρα (περιοδικό “Φόρεϊν Πόλισι”, την περασμένη εβδομάδα): “Ο αντιπρόσωπος του Ισραήλ στην επιτροπή του ΟΗΕ για τα πυρηνικά δήλωσε ότι δεν πρόκειται να συνεργαστεί για την εφαρμογή της απόφασης που καλεί τη χώρα του να προσχωρήσει στη συνθήκη για τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, επειδή θα ενισχύσει τις πολιτικές έριδες και διαιρέσεις στη Μέση Ανατολή”».
Η γλώσσα...
... της προπαγάνδας γεννά αυταπάτες. Το αεροπλάνο «Ινόλα Γκέι», πριν απογειωθεί για να αδειάσει το ολέθριο φορτίο του στη Χιροσίμα, είχε ευλογηθεί από έναν καλοπροαίρετο πάστορα. Ο εφευρέτης των πυρηνικών όπλων όμως, ο Οπενχάιμερ, αποκαλούσε πικρόχολα τον εαυτό του «ολετήρα των κόσμων». Αυτός δεν είχε αυταπάτες. Ούτε το Ιράν έχει. Γιατί οι Δυτικοί μάς ζητούν να μην κατασκευάσουμε πυρηνικά όπλα, αναρωτιέται, την ώρα που οι ίδιοι αναπτύσσουν τα δικά τους; Το Ισραήλ είναι γεμάτο πυρηνικά όπλα. Γιατί να μην έχει και το Ιράν ένα αποτρεπτικό όπλο; Η ιρανική απορία φαίνεται εύλογη, αν θυμηθούμε τη δεκαετία του 1950, τότε που ο αραβικός κόσμος εθνικοποιούσε τα πετρέλαιά του και ο Νάσερ τη διώρυγα του Σουέζ. Η επιδίωξη του Ιράν ισοδυναμεί με κήρυξη ανεξαρτησίας της χώρας. Με τους πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς αποκτά τη δυνατότητα να πλήξει το Ισραήλ και τις αμερικανικές βάσεις στον Περσικό και στα νότια της Ρωσίας. Τι έχει να φοβηθεί; Κυρώσεις; Οι συναλλαγές του με χώρες του Περσικού τού έχουν εξασφαλίσει ανοσία. Ένα πλήγμα από το Ισραήλ; Τότε η διακοπή των θαλάσσιων μεταφορών πετρελαίου από την περιοχή θα βύθιζε τις δυτικές χώρες σε ακόμη μεγαλύτερη ύφεση. Τι απομένει;
Μία μόνο λύση,...
... λέει ο Ιβ Αρτέ στην εφημερίδα «Σιντ-Ουέστ». Να αποδεχτούμε πως μπορούμε να συμβιώσουμε με ένα πυρηνικό Ιράν, όπως συμβιώνουμε και με τόσες άλλες πυρηνικές χώρες. Αυτό σημαίνει πως θα πρέπει να βλέπουμε στο εξής το Ιράν σαν μια ανεξάρτητη και ισότιμη χώρα και όχι σαν ένα πρώην δυτικό προτεκτοράτο.
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=10&ct=13&artid=4538793
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου