Οι αληθινοί Θεοί του πλανήτη επέστρεψαν. Τώρα ευτυχώς δεν θα υπάρξει καμιά συγχώρεση και κανένα έλεος για τους ασεβείς. Επί δύο χιλιετίες οι ψεύτικοι “μοναδικοί” θεοί και η συμμορία που τους επέβαλε πίνουν το αίμα των ανθρωποπροβάτων, καταπνίγουν κάθε έντιμη φωνή διαμαρτυρίας και εξαντλούν κάθε φυσικό πόρο του πλανήτη χωρίς καμιά φειδώ. Νόμιζαν ότι το καθεστώς τους θα επιβιώσει στους αιώνες των αιώνων και ότι οι ίδιοι θα εισέπρατταν εσαεί τις αμοιβές του νταβατζή, όμως ο πλανήτης που γαμάνε τόσους αιώνες τα έχει πάρει στο κρανίο.
Φεύ, παλιόπουστες ! Οι ανίκητες δυνάμεις της Φύσης, τα στοιχειά, οι νύμφες και τα kami ισοπεδώνουν τώρα χωρίς οίκτο τα μαγαζάκια των εμπόρων που αγόραζαν και πουλούσαν ανθρώπινες ψυχές. Να δούμε λοιπόν τι ομπρέλα θα ανοίξουν τώρα ο Γιαβέ, ο Θεός και ο Αλλάχ, τα τρία ιερά σκουπιδο-τοτέμ, για να προστατέψουν τους υπάνθρωπους που τους προσκυνούν και τους λατρεύουν τσαλαπατώντας ό,τι βρεθεί στο διάβα τους. Μάλλον αυτοί οι εξ αποκαλύψεως δαίμονες θα βάλουν το παλούκι της ομπρέλας στην θεϊκή κωλάρα τους και θα σβήσουν έτσι την κάβλα τους για απόλυτη εξουσία.
Αυτή τη φορά η σαπιόκα δεν ήταν πλωτή αλλά κολύμπησε με το ζόρι. Η ραδιενεργή παντόφλα της Φουκουσίμα έριξε φάπες σε αρκετά κεφάλια και θα τρώει ζωές για πολλά γαμημένα χρόνια. Ώρα είναι να ξυπνήσει και το άγιο Φούτζι και να τους κάψει με τη λάβα του όλους αυτούς τους μπάσταρδους που πιθηκίζουν αντιγράφοντας τα Αμερικανοευρωπαϊκά μασονικά σκουπίδια. Μέσα σε λιγότερο από έναν αιώνα έχασαν το αληθινό νόημα του Shinto , κουρέλιασαν τα διδάγματα του Βούδα και ξεπουλήθηκαν στους σατανάδες του χρήματος και της συναλλαγής. Όση σχέση έχουμε εμείς με τους αρχαίους Έλληνες, άλλη τόση έχουν οι σημερινοί techno-Japs με τους σαμουράι.
Αυτός ο καραγκιόζης που φωτογραφίζεται στα πέριξ του θρόνου των χρυσανθέμων θα έπρεπε να σπάσει το τζαμάκι του προσωπικού του μουσείου και να αρπάξει την πιο καλοακονισμένη katana. Μ’ αυτή θα έπρεπε να κόψει τα κεφάλια του διευθυντή του εργοστασίου, του προέδρου της βρωμοεταιρείας που διαχειρίζεται τον ραδιενεργό θάνατο και εκείνα των βασικών μετόχων. Χωρίς δίκη, χωρίς εξηγήσεις, χωρίς τίποτα. Έτσι σταράτα, γιαπωνέζικα και σπαρτιάτικα. Ή τουλάχιστον να καθόταν οκλαδόν και να ξέσκιζε με το κοφτερό ατσάλι ενός tanto τα σωθικά του για να ξεπλύνει την ντροπή τη δικιά του και όλων των άχρηστων κι επικίνδυνων για το έθνος προκατόχων του. Τότε η πλειοψηφία των πολιτών θα έσκυβε και θα τον προσκυνούσε. Όχι ως δυνάστη, ή ως απομεινάρι της ιστορίας, αλλά ως ενσάρκωση του συλλογικού περί δικαίου αισθήματος, ως ζωντανή ψυχή του έθνους. Τότε αυτός ο τυχάρπαστος και ανίκανος κληρονόμος και η άχρηστη ταριχευμένη φαμίλια του θα ήταν ένα με τον λαό. Πάρα πολλοί θα ήταν πρόθυμοι να θυσιαστούν για το κοινό καλό. Τώρα ψάχνουν για φορτηγατζήδες και δεν πάει κανένας κατά Φουκουσίμα μεριά. Και καλά κάνουν. Γιατί να πεθάνουν αυτοί για τα κρίματα των ζάπλουτων πουσταράδων που έχουν στήσει αμύθητες περιουσίες από την ραδιενεργή ρώσικη ρουλέτα; Όποιος γαμημένος έφτιαξε τους αντιδραστήρες και όποιος κονόμαγε τόσα χρόνια από μερίσματα και συμβόλαια, να πάει να καθαρίσει τώρα τις βρωμιές.
Φυσικά τίποτα απολύτως δεν συνέβη. Ούτε κεφάλια πήρε ο Sugamo Tomunaki, ούτε λέρωσε τα τατάμι και τα λακαρισμένα ξύλα του παλατιού με το γαλάζιο αίμα του. Γιατί για προβεί κανείς σε τέτοιες πράξεις χρειάζονται ΑΡΧΙΔΙΑ. Και τέτοια εργαλεία δεν διαθέτει κανείς από τους βρωμόκωλους που είναι θρονιασμένοι στις κληρονομικές πολυθρόνες της εξουσίας. Ο μοναδικός λόγος που βρίσκονται εκεί είναι επειδή κάποιος ψωλοβρόντης έχυσε μέσα στο μουνί της μάνας τους, αντί να τραβηχτεί και να σκουπίσει τα χύσια στο σεντόνι, κάνοντας έτσι χάρη στο έθνος. Έτσι κι αλλιώς οι αυτοκράτορες στην χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου ήταν σχεδόν πάντα χρυσοπλουμιστά παγώνια. Κι οι μικρόψυχοι daimyo τους ήταν γλοιώδεις κοτάρες με γυαλιστερά κιμονό που το μόνο που ήξεραν ήταν να μετράνε τα koku. Οι φτωχοί σαμουράι των χωριών ήταν η τάξη που κράταγε τα ίσια. Αυτοί ανέθρεψαν το έθνος με τέτοιο τρόπο που να αντλεί δυνάμεις από τον άδειο αέρα, να δημιουργεί πλούτο και τέχνη από το τίποτα, και να παλεύει με πείσμα ακόμα και όταν όλα φαίνονται χαμένα. Αυτοί οι ρακένδυτοι σαμουράι-αγρότες, πότε ως σκαφτιάδες, πότε ως ακόλουθοι και πότε ως ρόνιν , δίδαξαν ήθος στους θεωρητικά “ανωτέρους” τους και έκαναν την Ιαπωνία αυτό που είναι σήμερα.
Όμως, ότι δεν κατάφεραν 500 χρόνια εμφύλιοι πόλεμοι και αυλικές ρουφιανιές, το πέτυχε ο ψευτοπολιτισμός. Σε χρόνο μηδέν τους εξαφάνισε με το μαγικό του μουνοραβδάκι. Και έμειναν μόνο οι σκιστομάτες λεσβίες να παραληρούν για την σεξουαλική τους απελευθέρωση, πώς να βρούν δηλαδή κανένα φρέσκο αιδοίο να πλακομουνιάσουν. Έμειναν τα βιβλία και οι ταινίες να θυμίζουν στους σημερινούς τζελαρισμένους και ευνουχισμένους golfers το ένδοξο παρελθόν.
Ο Γιούκιο Μίσιμα τους είχε προειδοποιήσει εδώ και μισό αιώνα για τις συνέπειες που έχει η απώλεια της ψυχής. Και μπορεί ο ίδιος να ήταν μια κραγμένη macho αδερφή, όμως έλεγε την καθαρή αλήθεια. Κι είχε και τον τσαμπουκά να κάνει seppuku όταν αυτά που πρέσβευε διαλύθηκαν σαν τον καπνό. Όμως τον ενέγραψαν βιαστικά στους παλαβούς και τον έβαλαν στο ράφι κι αυτόν μαζί με τόσους άλλους που γκάριζαν από την εποχή του Τζότσο Γιαμαμότο για το χάλι που εξήγε ο δυτικός κόσμος ως πολιτισμό και για την εκπόρνευση των ιαπωνικών ιδανικών. Όλα αυτά τα εγκλήματα ήρθε η ώρα να πληρωθούν και θα πληρωθούν πανάκριβα.
Για να γίνω κατανοητός, αναγκαστικά θα πρέπει να ανατρέξω σε μερικές από τις σκοτεινές σελίδες του ιαπωνικού παρελθόντος:
Το 1603 ο σογκούν Τοκουγκάβα Ιεγιάσου παίρνει με το σπαθί του τον τίτλο του Σογκούν και ενώνει την χώρα για πρώτη φορά στην ιστορία. Σχεδόν αμέσως αρχίζει να επανεξετάζει το καθεστώς των εμπορικών συναλλαγών με τους δυτικούς. Γρήγορα διαπιστώνει ότι το μόνο που εισάγουν στην Ιαπωνία οι gaijin εκτός από τα όπλα είναι χολέρα, ευλογιά, σύφιλη και μια περίεργη αίρεση που καταργεί τον θάνατο, που υπόσχεται στους φτωχούς τα πάντα και που διαστρέφει την έννοια του καθήκοντος. Το σογκουνάτο των Τοκουγκάβα αν και ως τότε είχε δείξει μεγάλη μετριοπάθεια στις εσωτερικές διαμάχες, σε αυτή την περίπτωση δεν χάνει καιρό και αποφασίζει να τσακίσει χωρίς οίκτο το εισαγόμενο τέρας εν τη γενέσει του. Το 1614 με διάταγμα απαγορεύεται επί ποινή αποκεφαλισμού η λατρεία του Εβραίου καθώς και ο προσηλυτισμός. Το 1637-38 κι ενώ ο σοφός Ιεγιάσου είχε εγκαταλείψει τα εγκόσμια για την αιώνια νιρβάνα, οι κρυφοί Ιάπωνες χριστιανοί εξεγείρονται με υποκίνηση των δυτικών. Ευτυχώς για την Ιαπωνία, ο εγγονός του Ιεγιάσου δίνει την διαταγή να σφαγούν ανηλεώς. Μόνο σε μία φάση των επιχειρήσεων, 30.000 πηγαίνουν ακέφαλοι στον παράδεισο να συναντήσουν τον ραββί τους.
Το 1639 με την εφαρμογή του sakoku (=κλειδωμένη χώρα) τα σύνορα σφραγίζουν οριστικά για τους δυτικούς δαίμονες. Για παραπάνω από 200 χρόνια η Ιαπωνία ζεί ειρηνικά με καθεστώς ξενηλασίας, σε σχεδόν απόλυτη απομόνωση από τον υπόλοιπο κόσμο. Μόνο οι Κινέζοι, οι Κορεάτες και ορισμένοι Ολλανδοί έχουν το δικαίωμα να εμπορεύονται και να προσεγγίζουν συγκεκριμένα λιμάνια της χώρας.
Όταν το 1854 ο υποναύαρχος των ΗΠΑ Μάθιου Πέρρυ καταλύει χωρίς μάχη το σαπισμένο κράτος των ανάξιων διαδόχων του μεγάλου Ιεγιάσου, εύλογη είναι η απορία πώς οι ένδοξοι και ατρόμητοι σαμουράι κλάνουν μαλλί και κωλώνουν μπροστά σε 8 σαπιοκάραβα. Μέσα σε αυτά βρίσκονται μονάχα καμιά 600αριά ναυτάκια από την Αμερική, ζαλισμένα ακόμα από το κούνημα του ταξιδιού. Ο ψευτοσογκούν και η μεταξωτή ξεκούμπωτη ρόμπα του παλατιού υπογράφουν την παράδοση άνευ όρων και ούτε χαρακίρια, ούτε τίποτα. Μόνο κάποιοι χαμηλόβαθμοι σαμουράι θυσιάστηκαν –ως συνήθως- για την ελεεινή τιμή της χώρας. Η ζαριά έχει ριχτεί. Με έκπληκτο βλέμμα ο Ιάπωνας ατενίζει τον αποικιακό κήπο του άξεστου Γιάνκη, στον οποίο τον επόμενο αιώνα θα αναλάβει χρέη κακοπληρωμένου κηπουρού. Η ως τότε απεχθής τάξη των εμπόρων παίρνει τα ηνία και αποτελειώνει ό,τι είχε απομείνει όρθιο από τις πατρογονικές αξίες.
Περίπου δέκα χρόνια μετά, κάποιοι έντιμοι Ιάπωνες ρόνιν αποφασίζουν να εξεγερθούν καταγγέλλοντας την ντροπιαστική συνθήκη του1854. Το σύνθημα είναι: “Σεβαστείτε τον Αυτοκράτορα, πετάξτε έξω τους βαρβάρους”. Αμέσως, ο Βρετανικός βρωμοστόλος και οι στόλοι των “συμμάχων” εμπορο-σταυροφόρων βομβαρδίζουν τις παράκτιες πόλεις και η χώρα σέρνεται σε έναν ακόμα εμφύλιο πόλεμο. Η διαφορά είναι ότι τούτη τη φορά οι ξένοι δαίμονες κινούν τα νήματα και των δύο παρατάξεων και τις εφοδιάζουν με όπλα. Το αποτέλεσμα της εμφύλιας σύρραξης είναι προβλέψιμο. Από εκείνη την στιγμή, η Ιαπωνία μπαίνει σε ένα τριπάκι φρενήρους “ανάπτυξης” που διαρκεί ως τις μέρες μας. Να την χαίρονται. Μάστορα, πιάσε ένα sake.
Και μια λεπτομέρεια γι αυτούς που ψάχνουν τα πολύ ψιλά γράμματα της ιστορίας: Κάμποσους μήνες μετά την εισβολή των ΗΠΑ το 1854 που υποχρέωσε την Ιαπωνία να ανοίξει τα σύνορά της και πριν ακόμα εγκατασταθεί οποιαδήποτε επίσημη πρεσβεία ή προξενείο στην χώρα, ιδρύεται η Μασονική Στοά της Γιοκοχάμα. Αυτό πάει να πεί οργάνωση.
Τους σημερινούς Ιάπωνες -αν και πρώην συμπατριώτες μου- δεν τους λυπάμαι καθόλου. Ως σήμερα γεννιούνται παιδιά με κατεστραμμένο DNA από τα πειράματα των Μασόνων στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι. Οι Ιάπωνες δεν έβαλαν μυαλό από τις πυρηνικές καρπαζιές της πρόσφατης ιστορίας και δεν έγιναν εξυπνότεροι από το πάθημά τους. Έκαναν τις επιλογές τους και τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής. Ήθελαν να είναι η Νο 1 βιομηχανική χώρα στον κόσμο και για μερικά χρόνια στη σειρά το κατάφεραν. Όμως όλα τα χαϊλίκια πληρώνονται. Πολύ πριν από το “ατύχημα” είχαν κατρακυλήσει στην τρίτη-τέταρτη θέση αλλά η αληθινή κατρακύλα μόλις ξεκίνησε. Όπως και τα δικά μας βλαχο-χαϊλίκια άρχισαν να πληρώνονται τοις μετρητοίς, έτσι και τα δικά τους. Μόνο που τα δικά μας στοιχήματα σε σχέση με αυτά της υπερ-μπαρμπουτιέρας του Τόκιο είναι πασατέμπος.
Θα μου πεί και κάποιος την κλασικούρα: “Και ο λαός τι φταίει;”
Ε, φταίει κι αυτός ο γαμημένος που δεν σηκώνει κεφάλι και που δέχεται τις ξυλιές του κάθε μαλάκα αδιαμαρτύρητα. Αν κάποιος αρχίσει να σε βαράει χωρίς λόγο στην μέση του δρόμου, φταίει αυτός; Όχι βέβαια, αυτός μπορεί να έχει την τρέλα του ή το βίτσιο να δέρνει αγνώστους. Εσύ φταίς που κάθεσαι και τις τρώς.
Όταν τέτοιο μήνα πριν σαραντατόσα χρόνια τα χριστιανοβλαχαδερά με τις στολές έκαναν ντού στην Ελλαδίτσα και κατέβασαν τους διακόπτες, ρίχνοντας το έθνος στα σκατά, δεν μίλησε κανένας. Ούτε λευκή απεργία δεν τόλμησε να κάνει ο λαός του 1-1-4. Πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, όλοι πήγαν στις δουλειές τους την επόμενη μέρα κατουρημένοι από το φόβο αλλά και νιώθοντας ταυτόχρονα μια κρυφή ανακούφιση που κάποιος άλλος είχε αναλάβει να παίρνει αποφάσεις για λογαριασμό τους. Οι λαοί είναι κοπάδια αιγοπροβάτων με κατεψυγμένα μυαλά και χρειάζονται πολύ κάρβουνο για να πάρουν μπροστά. Ο τσοπάνης και τα τσοπανόσκυλα είναι η καλύτερη λύση για τους περισσότερους.
Εδώ τα γαμημένα ΜΜΕ δύο εβδομάδες μας παραμύθιαζαν όλους ότι οι “τεχνικοί” δεν μπορούσαν τάχα να δώσουν ρεύμα στο σύστημα ψύξης. Ποιο σύστημα ψύξης ρε κωλόμπες; Έχει μείνει τίποτα; Και ποιος πάει να το φτιάξει όταν ο θάνατος είναι ζήτημα λεπτών ακόμα και με στολή;
“Φυσική καταστροφή”, “εγκέλαδος”, “τσουνάμι” και ένα κάρο ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Έχουν φτάσει να φταίνε όλα εκτός από αυτούς που φταίνε στην πραγματικότητα. Μόλις πριν ένα μήνα περιέγραφα με ποια λογική σχεδιάζονται, κατασκευάζονται και “συντηρούνται” αυτού του είδους οι σαπιόκες. Και μη βγεί κανένας χατζημαλάκας να επαναλάβει ότι ο σεισμός και το τσουνάμι ήταν ισχυρότερα απ’ ό,τι αναμενόταν. Όλα αυτά είναι ΠΑΠΑΡΙΕΣ των εγκεφάλων που βρίσκονται πίσω από το πυρηνικό λόμπι. Για την παραποίηση εγγράφων και τις αλλεπάλληλες παραβάσεις των κανονισμών ασφαλείας εκ μέρους της βρωμοεταιρείας για την συμπίεση του κόστους και την αύξηση των κερδών δεν μιλάει σχεδόν κανένας.
Το ραδιενεργό πασουμάκι είχε παλιώσει αλλά οι Ιάπωνες εξακολουθούσαν να το φοράνε γιατί με την ύφεση που τους δέρνει εδώ και είκοσι χρόνια έχουν γίνει γύφτουλες. Προσπαθούν να κάνουν οικονομία όπου μπορούν και συνήθως εκεί που δεν πρέπει. Πάει η ιαπωνική ποιότητα και η αρχοντιά. Τώρα κοιτάζουν να σε κοροϊδέψουν όπου σε πετύχουν. Πριν κάτι μήνες είχα στείλει ένα κάρο μπινελίκια στην μητρική Σπασίμπα κατηγορώντας τους -με στοιχεία- για ανικανότητα στο θέμα της τεχνικής υποστήριξης, για προμελετημένη φτήνια στο σχεδιασμό των προϊόντων τους και για λάθος επιλογές στο μάνατζμεντ της εταιρείας. Με ονοματεπώνυμο, διεύθυνση, τηλέφωνο, μέηλ, τα πάντα. Χάρη τους έκανα, γιατί κανονικά τις χρεώνω αυτές τις συμβουλές. Ούτε που τόλμησαν να απαντήσουν. Μάλλον το μελετάνε ακόμα. Σε λίγο οι Κινέζοι θα τους φάνε λάχανο όλους αυτούς τους ψωρο-σαμουράι κι η Σπασίμπα θα είναι από τις πρώτες που θα κλείσουν ή θα πουληθούν.
Από τα Μαύρα Πλοία στη Μαύρη Βροχή και τώρα στην Μαύρη Ανάπτυξη, οι Ιάπωνες τρώνε μεγαλοπρεπώς τις φάπες αλλά μάλλον δεν μπορούν να διδαχθούν κάτι από αυτές.
ΗΠΑ, Γαλλία και λοιποί πυρηνολάτρες κωλοπουσταράδες έστειλαν τεχνικούς να μαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Τρέμει το κουλούρι του ραδιενεργού λόμπι μην εξεγερθεί η πλέμπα από κανέναν δημεγέρτη και τους πετάξει όλους μαζί για εμπλουτισμό καυσίμου μέσα στους αντιδραστήρες.
Ο μόνος λόγος που αρθρώνεται στα σκατομήντια είναι από διάφορους γαμημένους πράκτορες και επιχορηγούμενους του κλάμπ. Χωρίς φυσικά αντίλογο. Μας κοπανάνε συνέχεια πως η πυρηνική ενέργεια είναι αναγκαία για την “ανάπτυξη”. Τι αρχίδια σημαίνει αυτή η γαμημένη λέξη, “ανάπτυξη”; Χτίζω τερατουργήματα, καταστρέφω το περιβάλλον, μολύνω το πόσιμο νερό, σπέρνω την γή με τοξικά δηλητήρια, καταστρέφω ότι είδος ζωής βρίσκω μπροστά μου, γεμίζω τον πλανήτη με στρατιές πεινασμένων σκλάβων, αυτό είναι η γαμημένη “ανάπτυξη”; Να την βάλουν ΣΤΟΝ ΚΩΛΟ ΤΟΥΣ αυτήν την “ανάπτυξη”.
Αυτοί οι πληρωμένοι κωλοτρυπίδες που γράφουν σκατολογήματα και υποστηρίζουν ότι αυτού του είδους η “ανάπτυξη” είναι “μονόδρομος” λένε ψέματα και το ξέρουν, γαμώ το μουνί της ξεκωλιάρας της μάνας τους. Άμα έλεγαν έστω και μία λέξη αλήθειας, θα τους είχαν σουτάρει αυθημερόν από τις κωλοφυλλάδες, τα σαπιοκάναλα και τα βρωμο-ινστιτούτα. Γιατί το μεγάλο G κάνει κουμάντο σε όλα αυτά τα μπουρδέλα. Ο πουστοδιαβήτης είναι ο ιδιοκτήτης.
Το αν μπορούμε να ξαναγυρίσουμε στο αλέτρι και στον αραμπά, φυσικά και μπορούμε αν μας αφήσουν ήσυχους οι γενοκτόνοι ψυχάκηδες της κάθε Μονσάντο, οι τοκογλυφοτραπεζίτες, οι βιομήχανοι όπλων, οι στρατοκράτες κι όλα αυτά τα κουραδόψυχα καθάρματα του παρασκηνίου που ληστεύουν τις ανθρώπινες ζωές. Μια χαρά ήταν ο κόσμος πριν διακόσια χρόνια κι ας την πάλευε δύσκολα. Δεν κακοπέρναγε τότε επειδή δεν είχε τρακτέρ αλλά επειδή δεν είχε ακόμα διεκδικήσει τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Αλλά ακόμα κι έτσι η τότε ζωή είχε “νοστιμιά” στο σύνολο, δεν είχε καταντήσει μια άνοστη μαλακισμένη σκατούλα όπως η σημερινή. Φτώχεια καταραμένη τότε αλλά χωρίς χημικά και χωρίς τόσους καρκίνους και περίεργα σύνδρομα. Και βέβαια αυτά τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα ούτε και σήμερα τα διεκδικεί κανένας γιατί όλοι τρέχουμε να προλάβουμε τους κλέφτες του χρόνου. Οι σκοτεινοί πρόλαβαν και σώριασαν μπροστά στα πόδια μας τόνους καθρεφτάκια και χάντρες. Το κόλπο του ιερατείου της εξουσίας είναι να κρατάει πάντα την πλειοψηφία χωρίς ελεύθερο χρόνο και μακριά από τις σημαντικές αποφάσεις. Ό,τι αφορά άμεσα τις ζωές μας αποφασίζεται από 2-3 άτομα σε μια σκοτεινή αίθουσα. Αυτό συμβαίνει ανά πόλη, ανά χώρα αλλά και σε διεθνές επίπεδο, ακολουθώντας τριγωνικό σχηματισμό. Αυτή η ψωλοχυμένη πυραμίδα της πουστιάς δεν είναι καθόλου αόρατη. Είναι απολύτως ορατή σε όσους επιλέγουν να ξυπνήσουν από τον λήθαργο του matrix ή σε όσους τολμάνε να φορέσουν τα μαγικά γυαλιά που δείχνουν τον κόσμο όπως πραγματικά είναι. Τα τέρατα ζούν ανάμεσά μας.
Στη βρωμογειτονιά μας εκείνο το τετραχάρβαλο το Κοζλοντούι το περιμένουμε να λαμπαδιάσει για να την γαμήσουμε κι εμείς. Το ξέρουμε όλοι και κανείς δεν κάνει τίποτα. Θέμα χρόνου είναι. Όσο και καλή να είναι η συντήρηση, στους πενήντα-εκατό σεισμούς ακόμα, που θα πάει, θα ραγίσει το μπαγιάτικο μπετόν. Κάποιο μουχλιασμένο καλώδιο θα πάρει φωτιά, κάποιος σάπιος σωλήνας θα τρυπήσει και άντε πάλι το ίδιο παραμύθι, όπου ξεμείναμε από σύστημα ψύξης… Για να μη λέω πολλά, το έχουμε δει άπειρες φορές το έργο και κάθε φορά ακούμε τα ίδια και απαράλλαχτα γαμημένα ψέματα.
Πυρηνική ενέργεια τέλος. Να πάει να γαμηθεί κι αυτή και εκείνοι που την προωθούν. Κι ας έχουμε μικρότερη “ανάπτυξη”. Ποιά ανάπτυξη δηλαδή που μόνο καραμπινάτη ύφεση θα έχει από ‘δω και πέρα σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Άντε να περπατάμε και λίγο που πάμε στο περίπτερο 100 μέτρα απόσταση με το αυτοκίνητο. Άντε να σβήνουμε και κανένα φως τα βράδια μπας και φανούν τα αστέρια. Όταν τα βλέπει κανείς αυτά τα μαγικά φωτάκια, καταλαβαίνει πόσο μικρός, ασήμαντος και περιορισμένος χρονικά είναι μέσα σε αυτό το αχανές και άθεο σύμπαν. Κι αυτή η διαπίστωση είναι η γυμνή αλήθεια που δεν υπάρχει σε κανένα μπακαλοτέφτερο τύπου Ταλμούδ, Διαθήκης, ή Κορανιού.
Το πρόβλημα για το σύστημα δεν είναι το η μειωμένη παραγωγή ενέργειας θα φέρνει διακοπές στην ηλεκτροδότηση αλλά το ότι μαζί με τα φώτα θα σβήνει και η τηλεπουστιά και ότι δεν θα μπορούν πια να περάσουν τα σκάρτα μηνύματα που θέλουν. Όταν οι άνθρωποι αρχίσουν ξανά να μιλάνε μεταξύ τους υπό το φώς των άστρων όπως παλιά, το παιχνίδι αλλάζει.
Σειρά για τον σκουπιδοτενεκέ έχουν πάρει τα γελοία πολιτικοκοινωνικά συστήματα-πεοπαραλλαγές της λέξης “δημοκρατία”, όπου οι υποχρεώσεις σπανίζουν και τα δικαιώματα μοιράζονται με τον τόνο. Το παραμύθι της τρομοκρατίας το μπουχτίσαμε πιά. Βλέπουμε ξεκάθαρα ποιος τρομοκρατεί τον πλανήτη και αυτός δεν είναι οι Ταλιμπάν. Άμα εκείνοι οι γαμημένοι που έριξαν τα αεροπλάνα στους δίδυμους πύργους ήταν αληθινοί τρομοκράτες και όχι πιόνια των μυστικών υπηρεσιών, θα είχαν στουκάρει τα μπόινγκ σε δυό πυρηνικούς αντιδραστήρες και θα είχαν κάνει την μισή Ανατολική Ακτή ακατοίκητη για 240.000 χρόνια.
Αυτό που συμβαίνει είναι ότι οι θεσμοθετημένες ένοπλες συμμορίες και τα σώματα ρουφιανο-ασφαλείας αυξάνονται συνεχώς σε αριθμό, σκληραίνουν τις πουστρο-νομοθεσίες και γεμίζουν τις αποθήκες τους με πυρομαχικά και τοξικά εδώ και καιρό. Το έχω ξαναπεί ότι δεν πιστεύω ούτε στο θεό ούτε στην τύχη. Προτιμώ τα απλά μαθηματικά. Όταν κάποιος μαζεύει πυρομαχικά και δυνάμεις σημαίνει ότι κάπου σκοπεύει να τα χρησιμοποιήσει. Η σφαίρα που έχουν να φάνε οι μάζες τα επόμενα χρόνια δεν περιγράφεται με λόγια.
Σημασία έχει η ουσία. Σε αυτό το παγκόσμιο τέρας που οραματίζονται οι βρωμερές χυσοποδίτσες και στο οποίο επιφυλάσσουν για τους εαυτούς τους τον ρόλο των πατρικίων, δεν υπάρχει χώρος για μας. Οι παλαιομοδίτες, οι μοναχικοί λύκοι, οι φυσιολογικοί άνθρωποι, τα ανεξάρτητα πνεύματα, οι αντικαθεστωτικοί όλων των αποχρώσεων, είμαστε όλοι φακελωμένοι και σφραγισμένοι για το σφαγείο. Η ανθρώπινη φυλή των δύο ταχυτήτων είναι έτοιμη. Ο εφιάλτης όπως τον είχε φανταστεί ο Άλντους Χάξλει στον “Θαυμαστό Καινούργιο Κόσμο”, είναι εδώ. Χωρίς Λενίνα Κράουν. Στη θέση της κάτι μπάζα με κώλους τριαξονικούς και μάπα παλαιστή Σούμο. Το καλύτερο σενάριο αυτή τη στιγμή φαίνεται να είναι ο Α’ παγκόσμιος εμφύλιος πόλεμος. Αν χάσουμε, χάσαμε. Θα μας κλάσουν τον μπούτσο, που είχε πει και ο Γιώργαρος. Αν νικήσουμε όμως, δεν πρέπει να υπάρξει ο παραμικρός οίκτος γι αυτούς που μας έφεραν ως εδώ. Μόνο θάνατος δι ανασκολοπισμού και να φοράνε και τις ποδίτσες τους οι αρχηγοί για να καταλαβαίνει και ο τελευταίος πανύβλακας γιατί ξεμαγαρίζουν καρφωμένοι στα παλούκια.
Ο αρχέγονος ατταβιστικός εθνικισμός είναι ίσως το πιο προσιτό αντίδοτο στο δηλητήριο της παγκοσμιοποίησης. Το τέρας του διεθνισμού που πλασαρίστηκε έξυπνα ως “πανανθρώπινη” ιδεολογία από τους απάτριδες γυφτοτοκογλύφους απειλεί όλους τους λαούς το ίδιο. Οι αναρχικοί και οι αυτόνομοι ενώ είναι οι μόνοι που έχουν πιάσει σωστά τις αξίες της αυτοοργάνωσης και της αυτοδιαχείρισης σε τοπικό επίπεδο, κάνουν τεράστιο λάθος σε εθνικό επίπεδο. Οι αρχαίοι Έλληνες νίκησαν τους Πέρσες γιατί στην δύσκολη στιγμή κινήθηκαν όχι ως αυτόνομες κοινωνίες και ως παρεούλες φίλων, αλλά ως έθνος. Ίσως το πέτυχαν και γιατί ήταν φτωχοί αγρότες και δεν είχαν διαφθαρεί ακόμα. Κάποιοι προειδοποίησαν τον αστό Ξέρξη να μην πιαστεί αιχμάλωτος γιατί οι Έλληνες θα έλιωναν τα χρυσά νομίσματα που τους είχε προσφέρει και θα έφτιαχναν ένα χρυσό παλούκι. Γιατί δεν ήταν σωστό ένας βασιλιάς να ανασκολοπίζεται με ξύλινο. Γι αυτό και ο Ξερξάκος την κοπάνησε πριν τελειώσει η ναυμαχία της Σαλαμίνας.
Το αντίθετο έγινε με την έλευση των Ρωμαίων. Το χρήμα έρρευσε άφθονο –ίσως όχι τόσο πολύ όσο στην περίπτωση του Ξέρξη- όμως αυτή την φορά οι Έλληνες ήταν αρκετά διεφθαρμένοι και μπασταρδεμένοι για να θέλουν να διακρίνουν τις προθέσεις των ξένων και για να ενωθούν. Ο καθένας κοίταγε την βρωμοπάρτη του. Η δική μας εποχή δυστυχώς μοιάζει περισσότερο με το διάστημα πριν την ρωμαϊκή εισβολή.
Κάθε λαός οφείλει να είναι υπερήφανος για την ιστορία του, να διδάσκεται από αυτήν και να τιμάει τους προγόνους του και την χώρα που τον μεγάλωσε. Οφείλει να αντιστέκεται στους τυράννους, να διεκδικεί το δίκιο του και να πολεμάει όλους αυτούς που πάνε να τον καπελώσουν, ντόπιους και ξένους. Οφείλει να έχει τα δικά του ιδανικά και αξίες τα οποία του ταιριάζουν ιστορικά και γονιδιακά και πρέπει να τα διαφυλάττει ως το πιο ακριβό αγαθό. Οφείλει να δέχεται με αξιοπρέπεια το κόστος των επιλογών του ακόμα και αν αυτό είναι τα βασανιστήρια, η φυλακή ή ο θάνατος.
Αυτά τα ανθρώπινα σκουπίδια με τα οποία κάποιοι γεμίζουν τις βρωμοπόλεις μας νομίζετε ότι θα βρίσκονταν εδώ αν είχαν έστω και ίχνος από εθνική αξιοπρέπεια ή από σκέτη αξιοπρέπεια; Κοπρίτες και τεμπέληδες, λιποτάκτες του κερατά είναι και ως τέτοιοι πρέπει να αντιμετωπίζονται. Ριψάσπιδες, προδότες και δειλοί. Αν είχαν την παραμικρή εθνική υπερηφάνεια θα κάθονταν στη χώρα τους να πολεμήσουν αυτούς που τους τυραννούν και να νικήσουν ή να πεθάνουν. Αντί γι αυτό σέρνονται στη δική μας ζητιανεύοντας, κλέβοντας και ρουφιανεύοντας.
Και επειδή μου αρέσει να τα λέω κι από τις δύο πλευρές, πόσοι από όλους αυτούς τους ψευτο-έλληνες που παριστάνουν τους υπερπατριώτες λένε την αλήθεια; Οι περισσότεροι και ειδικά αυτοί οι μπάσταρδοι της Επίχρυσης Κραυγής θα κατέδιδαν και την μάνα τους στον οποιονδήποτε κατακτητή προκειμένου να σώσουν το άθλιο τομάρι τους ή για να φανούν “χρήσιμοι”. Ένα από τα προβλήματα σε αυτήν εδώ τη πουτάνα είναι ότι ποτέ δεν έγινε κανονικό “ξεκαθάρισμα” των προδοτών.
Το 1821 οι κοτζαμπάσηδες και οι παπάδες όχι μόνο γλύτωσαν το παλούκωμα για τα ανόσια έργα τους, αλλά σχημάτισαν και κυβερνήσεις αποπάνω και μετά έβαζαν στην φυλακή τους αγωνιστές. Ακόμα και σήμερα νέμονται και διεκδικούν εκτάσεις με τα χρυσόβουλα του Σουλτάνου.
Το 1922 όταν η Σμύρνη είχε καεί, κάποιοι εμπόδισαν τον Πάγκαλο να μπεί και να πάρει την Πόλη αλλά τα ονόματά τους δεν αναφέρονται πουθενά.
Το 1945 οι καταδότες με τις κουκούλες και οι πεο-Χίτες σχημάτισαν το φασιστικό παρακράτος και συνέχισαν να ταλανίζουν τον τόπο ως το 1980. Ευτυχώς που οι αντάρτες πρόλαβαν και εκτέλεσαν μερικούς δοσίλογους πριν τους καταπιεί κι αυτούς ο διεθνής μασονικός Μολώχ.
Τώρα οι απόγονοι των λαμογιοπορνόγερων που χρεωκόπησαν την χώρα ξεπουλάνε ό,τι έχει απομείνει. Η βρώμικη νομοθεσία που έχουν ψηφίσει οι ίδιοι τους αθωώνει χωρίς καν να φτάσουν σε αίθουσα δικαστηρίου. Δεν ξέρω τι απέγιναν οι απόγονοι του Λεωνίδα, όμως τα μπαστάρδια του Εφιάλτη είναι όλα στην πολιτική.
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, ο όχλος δεν έχει εθνικές θέσεις, ούτε καν πολιτικές. Οι θέσεις του είναι αμιγώς συμφεροντολογικές. Κι αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό από ένα μικρό παράδειγμα: Ας υποθέσουμε ότι κάποιος έχει στα χέρια του μια εμπεριστατωμένη έρευνα που λέει ότι το 65 % των δημοσίων και το 35 % των ιδιωτικών θέσεων εργασίας είναι περιττές και πρέπει να καταργηθούν. Αποφασίζει λοιπόν να κάνει ένα δημοψήφισμα στο οποίο θα συμμετέχουν μόνο δημόσιοι και ιδιωτικοί υπάλληλοι, δηλαδή οι άμεσα θιγόμενες τάξεις. Οι ίδιοι άνθρωποι καλούνται να ψηφίσουν 4 φορές και να επιλέξουν ένα εκ των δύο:
- 1. Να δημευθούν οι περιουσίες των πολιτικών και των κολλητών τους που έγιναν πλουσιότεροι από αφανείς πόρους ή να χαθούν οι θέσεις εργασίας;
- 2. Να πουληθεί η Ακρόπολη στον Σόρος να την κάνει φαστφουντάδικο ή να χαθούν οι θέσεις εργασίας;
- 3. Να αναλάβει μια χούντα την εξουσία ή να χαθούν οι θέσεις εργασίας;
- 4. Να παραμείνουν στην εξουσία οι ίδιοι πολιτικοί αν και έχουν αποδειχτεί ότι είναι κλέφτες και προδότες ή να χαθούν οι θέσεις εργασίας;
Το ποσοστό υπερψήφισης της άλφα επιλογής πιθανόν θα ξεπερνούσε το 90 % στις περιπτώσεις 2,3,4 και ίσως να πλησίαζε το 100 % στην 1. (Κι αυτό γιατί στην περίπτωση αυτή το ατομικό συμπίπτει με το κοινωνικό συμφέρον).
Η τιμωρία αυτών που πλούτισαν παράνομα στην νο 1 είναι σίγουρα μια επιλογή που δείχνει ήθος και προοδευτικότητα. Όμως έρχεται σε κάθετη σύγκρουση με την επιλογή νο 4 που δείχνει ακριβώς τα αντίθετα.
Οι επιλογές 3 και 4 δείχνουν καιροσκοπισμό, αδιαφορία, εγωισμό και απουσία ήθους.
Η επιλογή νο 1 δείχνει κάποια ψήγματα φιλοπατρίας, ενώ οι 2,3,4 δείχνουν ολική απουσία εθνικής συνείδησης.
Αν κάποιος είχε κάνει τον κόπο να ρωτήσει τους ψηφοφόρους πριν την ψηφοφορία για τα εθνικά τους αισθήματα μάλλον θα έχανε τον χρόνο του γιατί η συντριπτική πλειοψηφία θα προασπιζόταν αυτήν την ετικέτα με νύχια και με δόντια. Όλοι αυτοί οι “υπερ-πατριώτες” θα ψήφιζαν σε ποσοστό 90 % το ξεπούλημα. Μάλιστα μερικοί θα ρώταγαν αν γίνεται να δώσουν πακέτο και τον ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο για να πάρουν καμιά αυξησούλα.
Το 10 % (ίσως να βάζω και πολύ) που θα είχε ψηφίσει εναντίον των ίδιων του των συμφερόντων με μόνο γνώμονα την συνείδηση, αυτοί είναι οι άριστοι πολίτες, αυτοί είναι το έθνος. Όλοι οι άλλοι με τις πήλινες καρδιές και τα μίζερα πορτοφόλια είναι πλασμένοι για να σέρνονται πίσω από τις εξελίξεις. Ούτε το ότι έχουν ανάγκες με συγκινεί ούτε το ότι έχουν οικογένεια. Όλοι έχουμε ανάγκες και οικογένειες. Όμως μόνο αυτό το 10 % που μπορεί να υποστηρίξει με πράξεις αυτά που λέει είναι το ποσοστό που με ενδιαφέρει. Αυτό που θέλω να πώ είναι ότι ο δρόμος από εδώ και μπρός θα είναι δύσκολος, με γκρεμούς και με πολλές στροφές. Σε κάθε μία κάποιοι θα αγοράζουν οικόπεδα. Το καλύτερο που θα μπορούσε να συμβεί τώρα είναι μια μεγάλη εθνική καταστροφή. Αυτό θα επιτάχυνε τις εξελίξεις και πιθανόν θα ξυπνούσε την μάζα από τον συμφεροντολογικό λήθαργο. Αν ούτε και μ’ αυτό γίνει τίποτα, ας πάνε όλα στο διάολο…
Όσο για το άλλο μου –ρητορικό- ερώτημα απαντήθηκε ήδη από τα γεγονότα. Ζούμε ήδη την μοχθηρή εκδοχή του “Idiocracy”. Οι στρατιές των ηλιθίων και των πανηλιθίων που άγονται και φέρονται από τους μασονογκουροραββί έχουν κυριεύσει τα πάντα. Είναι για γέλια και για κλάματα αυτή η δήθεν “ελίτ” των μυστικών λεσχών, στοών και τραπεζών. Η αλαζονεία και η βλακεία τους είναι απύθμενη. Κι όμως υπάρχουν άτομα την στιγμή αυτή που διαβάζετε που όχι μόνο σχεδιάζουν τον πυρηνικό Αρμαγεδδώνα αλλά και τον τρόπο με τον οποίο θα επιζήσουν από αυτόν. Θα χτυπιόμουν κάτω από τα γέλια, αν οι προθέσεις τους, τα προγράμματά τους και τα λεφτά τους δεν ήταν αρκετά σοβαρά.
Θα μπούνε λέει σε κάτι ποντικοστοές με όλα τα κομφόρ. Κήπους, περιβόλια, σπίτια με υδρομασάζ, με κάβες, με πλάσμα τιβί , ως και τεχνητό ουρανό θα έχουν που θα αλλάζει χρώματα έτσι για να μην τους πιάνει μελαγχολία. Δεν ξέρω αν θα ‘χουν και καμιά φερράρι να κόβουν βόλτες στην υπόγα για να περνάει η ώρα. Ποια ώρα, οι εβδομάδες και οι μήνες δηλαδή που θα χρειαστούν για να ξαναβγούν στην επιφάνεια. Όταν τα πράγματα θα έχουν ξεκαθαρίσει. Όταν όλοι εμείς οι αναλώσιμοι θα τα έχουμε τινάξει από τον ραδιενεργό χειμώνα.
Λοιπόν Μαλάκες γαμημένοι τρελο-επιστήμονες της πούτσας σημειώστε και αυτό: Ο πρώτος Νόμος της Φύσης λέει: “Σε όλους τους κανόνες υπάρχουν εξαιρέσεις”.
Κάποιοι θα επιζήσουν. Από τα 7 δισεκατομμύρια πληβείους μάλλον θα επιζήσουν πολλοί. Αυτοί οι μολυσμένοι μελλοθάνατοι αφού εξαντλήσουν τις τυποποιημένες τροφές, θα φάνε τα παγωμένα ραδιενεργά πτώματα από τα οποία θα είναι γεμάτος ο τόπος οπότε από φαΐ είναι εξασφαλισμένοι. Μετά θα οπλιστούν από τα δισεκατομμύρια όπλα που υπάρχουν διαθέσιμα οπότε και από φονικά εργαλεία είναι κομπλέ. Κατόπιν θα καθίσουν να σκεφτούν ότι κακώς βρίσκονται εδώ που βρίσκονται ενώ κάποιοι άλλοι έξυπνοι την έχουν σκαπουλάρει στα καταφύγια.
Εσείς τι λέτε ότι θα συμβεί όταν η ελίτ αποφασίσει να ξαναβγεί στο φώς του ήλιου; Ότι τα ζόμπι θα τους υποδεχτούν με ανοιχτές αγκάλες;
Αφήστε που μερικοί προχωρημένοι δεν θα καθίσουν να περιμένουν την ώρα που θα αποφασίσουν τα ποντίκια να βγούν από τις σινιέ τρύπες τους, αλλά θα ξεκινήσουν από την πρώτη στιγμή της καταστροφής να ψάχνουν για τις υπόγειες πόλεις που είναι κρυμμένος ο περιούσιος λαός και μόλις τις βρούν θα τις τιγκάρουν στα τοξικά και στα δηλητήρια ώσπου να τους ξεκάνουν όλους.
Η επιλογή της επαναφοράς των κοινωνιών σε κατάσταση ζούγκλας είναι η πιο ηλίθια επιλογή για τους κρατούντες. Όταν καταργηθούν οι νόμοι που τους προστατεύουν, δεν θα ‘θελα με τίποτα να βρίσκομαι στη θέση τους. Όμως μερικοί νομίζουν ότι θα κερδίσουν αυτό το πόκερ επειδή έχουν καβατζάρει για πάρτη τους τους άσσους. Δεν έχουν υπολογίσει τις λούμπεν διάνοιες και το ότι κάποιες φορές ο εντελώς χαμένος κατασπαράζει τον κερδισμένο.
Ολόκληρος ο πλανήτης έχει (ξανα)μπεί σε ιστορική περίοδο επιστημονικής φαντασίας.
Αν μη τι άλλο η γαμημένη συνέχεια θα είναι ενδιαφέρουσα.
Μαύρη Φατρία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου