Αν δεν κινδύνευαν με γελοιοποίηση , θα ήταν ικανοί να επιστρατεύσουν μέχρι ….και τους εξωγήινους για να προπαγανδίσουν την πανευρωπαϊκή εκλογική φάρσα που ξεκινά σήμερα, Πέμπτη 4 του Ιούνη στην Αγγλία και την Ολλανδία και θα ολοκληρωθεί το βράδυ της ερχόμενης Κυριακής.
Για την ώρα αρκέστηκαν στην πρόθεση του Βέλγου αστροναύτη Φρανκ Ντε Βίνι να ψηφίσει , ο οποίος έκανε - από το ύψος των 350 χιλιομέτρων στον Διαστημικό Σταθμό- μια κατά παραγγελία δήλωση υπέρ της συμμετοχής στις ευρωεκλογές. Πρόσθεσε μάλιστα πως από εκεί ψηλά βλέπει την Ευρώπη ενωμένη και μεγάλη ! Ακριβώς. Γιατί μόνο από εκεί ψηλά μπορεί να δει κανείς ενωμένη μια λύκο-συμμαχία που διατρέχεται από πλήθος αντιθέσεων και αντιφάσεων, όχημα των συμφερόντων των ευρωπαϊκών μονοπωλίων και των ιδιαίτερων και ανταγωνιστικών επιλογών των μεγάλων ευρωπαϊκών καγκελαριών.
Την ίδια ώρα στην Ελλάδα από κοινού και παράλληλα , με πλήθος έωλων επιχειρημάτων και εκβιασμών ένα φάσμα δυνάμεων και μηχανισμών- από το Υπουργείο Εσωτερικών μέχρι την ποικιλώνυμη καθεστωτική Αριστερά- δίνει απελπισμένη μάχη για να οδηγηθούν οι εργαζόμενοι , οι άνεργοι και η νεολαία στις κάλπες της Κυριακής. Και όσο αφορά τα επιχειρήματα της κρατικής και επίσημης ευρω-ενωσίτικης προπαγάνδας δεν αξίζει κανένας σοβαρός αντίλογος. Αξίζει όμως της προσοχής και της κριτικής η επιχειρηματολογία όλων όσων –δήθεν από τα αριστερά- επιμένουν να συνδράμουν στην επιτυχία της ευρωπαϊκής εκλογικής φάρσας.
Για γνήσια αντί-συστημική ψήφο μας καλεί – σε αντίθεση με την αποχή- το στέλεχος του Συνασπισμού , Στρατούλης (1) ενώ ο Λαφαζάνης ισχυρίζεται πως «το αποτέλεσμα της κάλπης στις 7 Ιουνίου μπορεί, ανεπαίσθητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, να ανατρέψει το σκηνικό!» (2). Στην πιο αντιευρωπαϊκή εκδοχή της η καθεστωτική Αριστερά καλεί την νεολαία να μην κάνει αποχή γιατί έτσι ενισχύει την πλουτοκρατία και να στείλει πολλούς κομμουνιστές ευρωβουλευτές στον λάκκο των λεόντων, οι οποίοι ξέρουν να παλεύουν λιονταρίσια και να αλλάζουν τα φώτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές της! (3) . Αυτά και άλλα , ανάλογης σοβαρότητας επιχειρήματα εξακοντίζουν τις τελευταίες ημέρες τα στελέχη των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της επίσημης Αριστεράς με ιδιαίτερη προτίμηση την νεολαία του οργισμένου Δεκέμβρη, η οποία καλείται για μια ακόμη φορά να συμμορφωθεί στον υποτιθέμενο ορθό κοινοβουλευτικό δρόμο της αλλαγής …με ανεπαίσθητο τρόπο! Επιχειρήματα αντάξια των φαιδρών δηλώσεων του Βέλγου αστροναύτη που βλέπει μια ευτυχισμένη Ευρώπη από το φινιστρίνι του Διαστημικού Σταθμού.
Στην πραγματική ζωή όμως και όχι στο διαστημικό υπερπέραν οι κοινωνικές αλλαγές και οι αληθινές πολιτικές ανατροπές δεν γίνονται ανεπαίσθητα αλλά με οργισμένες τυμπανοκρουσίες και αποκλειστικά με πρωταγωνιστές τα κοινωνικά κινήματα. Όχι μέσα από τις κάλπες αλλά στους δρόμους των μαζικών αγώνων. Όχι εντός των πλαισίων που υπαγορεύει το σύστημα αλλά έξω και ενάντια σε αυτά. Και γι αυτό η συνειδητή αποχή από την ευρωπαϊκή εκλογική φάρσα μπορεί να μην μπορεί από μόνη της να ορίσει μια ορατή κοινωνική και πολιτική διέξοδο αλλά αποτελεί μια σημαντική προϋπόθεση για την ενίσχυση της ριζοσπαστικοποίησης των αυριανών κινημάτων. Η αποχή και η καταγγελία της φάρσας αποτελεί την πιο αντί-συστημική επιλογή.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=463206
Π.Λαφαζάνης. Το δίλημμα πριν την κάλπη Αυγή 31/5/2009
Α.Παπαρήγα, ομιλία στους νέους στο Θησείο. Ριζοσπαστης 27/5/2009
Δημήτρης Παυλίδης
Ιούνης 2009
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1040248
Σημ.axinosp:Τις προάλλες είπα σε ένα φίλο μου του ΚΚΕ σε μια παρέα που συζητάγαμε για τις ευρωεκλογές ότι προωθώ με νύχια και με δόντια την θέση του κόμματος για ανυπακοή στην ΕΕ .Πετάγεται όλο χαρά αυτός και μου δίνει συγχαρητήρια , και του λέω και εγώ με ύφος φυσικά , πείθω τον κόσμο με επιχειρήματα ενάντια στην ΕΕ να κάνει αποχή !! ο κολλητός μου γουρλώνει τα μάτια και κάτι λέει για ψήφο στο κόμμα , εγώ του λέω ότι είναι εκτός γραμμής γιατί αυτή είναι η σωστή γραμμή για ανυπακοή στην ΕΕ και οι άλλοι πέφτουν ξεροί από τα γέλια !!
Την ίδια ώρα στην Ελλάδα από κοινού και παράλληλα , με πλήθος έωλων επιχειρημάτων και εκβιασμών ένα φάσμα δυνάμεων και μηχανισμών- από το Υπουργείο Εσωτερικών μέχρι την ποικιλώνυμη καθεστωτική Αριστερά- δίνει απελπισμένη μάχη για να οδηγηθούν οι εργαζόμενοι , οι άνεργοι και η νεολαία στις κάλπες της Κυριακής. Και όσο αφορά τα επιχειρήματα της κρατικής και επίσημης ευρω-ενωσίτικης προπαγάνδας δεν αξίζει κανένας σοβαρός αντίλογος. Αξίζει όμως της προσοχής και της κριτικής η επιχειρηματολογία όλων όσων –δήθεν από τα αριστερά- επιμένουν να συνδράμουν στην επιτυχία της ευρωπαϊκής εκλογικής φάρσας.
Για γνήσια αντί-συστημική ψήφο μας καλεί – σε αντίθεση με την αποχή- το στέλεχος του Συνασπισμού , Στρατούλης (1) ενώ ο Λαφαζάνης ισχυρίζεται πως «το αποτέλεσμα της κάλπης στις 7 Ιουνίου μπορεί, ανεπαίσθητα και χωρίς τυμπανοκρουσίες, να ανατρέψει το σκηνικό!» (2). Στην πιο αντιευρωπαϊκή εκδοχή της η καθεστωτική Αριστερά καλεί την νεολαία να μην κάνει αποχή γιατί έτσι ενισχύει την πλουτοκρατία και να στείλει πολλούς κομμουνιστές ευρωβουλευτές στον λάκκο των λεόντων, οι οποίοι ξέρουν να παλεύουν λιονταρίσια και να αλλάζουν τα φώτα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τις πολιτικές της! (3) . Αυτά και άλλα , ανάλογης σοβαρότητας επιχειρήματα εξακοντίζουν τις τελευταίες ημέρες τα στελέχη των δύο μεγαλύτερων κομμάτων της επίσημης Αριστεράς με ιδιαίτερη προτίμηση την νεολαία του οργισμένου Δεκέμβρη, η οποία καλείται για μια ακόμη φορά να συμμορφωθεί στον υποτιθέμενο ορθό κοινοβουλευτικό δρόμο της αλλαγής …με ανεπαίσθητο τρόπο! Επιχειρήματα αντάξια των φαιδρών δηλώσεων του Βέλγου αστροναύτη που βλέπει μια ευτυχισμένη Ευρώπη από το φινιστρίνι του Διαστημικού Σταθμού.
Στην πραγματική ζωή όμως και όχι στο διαστημικό υπερπέραν οι κοινωνικές αλλαγές και οι αληθινές πολιτικές ανατροπές δεν γίνονται ανεπαίσθητα αλλά με οργισμένες τυμπανοκρουσίες και αποκλειστικά με πρωταγωνιστές τα κοινωνικά κινήματα. Όχι μέσα από τις κάλπες αλλά στους δρόμους των μαζικών αγώνων. Όχι εντός των πλαισίων που υπαγορεύει το σύστημα αλλά έξω και ενάντια σε αυτά. Και γι αυτό η συνειδητή αποχή από την ευρωπαϊκή εκλογική φάρσα μπορεί να μην μπορεί από μόνη της να ορίσει μια ορατή κοινωνική και πολιτική διέξοδο αλλά αποτελεί μια σημαντική προϋπόθεση για την ενίσχυση της ριζοσπαστικοποίησης των αυριανών κινημάτων. Η αποχή και η καταγγελία της φάρσας αποτελεί την πιο αντί-συστημική επιλογή.
http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=463206
Π.Λαφαζάνης. Το δίλημμα πριν την κάλπη Αυγή 31/5/2009
Α.Παπαρήγα, ομιλία στους νέους στο Θησείο. Ριζοσπαστης 27/5/2009
Δημήτρης Παυλίδης
Ιούνης 2009
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=1040248
Σημ.axinosp:Τις προάλλες είπα σε ένα φίλο μου του ΚΚΕ σε μια παρέα που συζητάγαμε για τις ευρωεκλογές ότι προωθώ με νύχια και με δόντια την θέση του κόμματος για ανυπακοή στην ΕΕ .Πετάγεται όλο χαρά αυτός και μου δίνει συγχαρητήρια , και του λέω και εγώ με ύφος φυσικά , πείθω τον κόσμο με επιχειρήματα ενάντια στην ΕΕ να κάνει αποχή !! ο κολλητός μου γουρλώνει τα μάτια και κάτι λέει για ψήφο στο κόμμα , εγώ του λέω ότι είναι εκτός γραμμής γιατί αυτή είναι η σωστή γραμμή για ανυπακοή στην ΕΕ και οι άλλοι πέφτουν ξεροί από τα γέλια !!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου