Πριν από τις εκλογές, και κατά τη διάρκεια όλης της προεκλογικής περιόδου, κυκλοφόρησε ευρέως η "φήμη" της χαμένης ψήφου. Την ονομάζω "φήμη", διότι αυτό ακριβώς ήταν, αν και καταβλήθηκε ιδιαίτερη προσπάθεια από τους ιθύνοντες νόες της εν λόγῳ προπαγάνδας να παρουσιαστεί ως "λογική". Έτσι κατάφεραν να αποσπάσουν αρκετές ψήφους από μικρά κόμματα και, με αυτό τον τρόπο, να βρεθούν όλα τα γνωστά, συμμετέχοντα στη Βουλή, κόμματα πάλι μπροστά, πάλι εντός του Κοινοβουλευτικού σχήματος, και πάλι με τις ίδιες πολιτικές.
Σήμερα ξαναβρισκόμαστε στην ίδια και χειρότερη κατάσταση με τότε. Στα 44 χρόνια μου δεν θυμάμαι ποτέ να καταβλήθηκε τόσο οργανωμένη προσπάθεια πόλωσης του ελληνικού λαού! Μόνο με την περίοδο του Εμφυλίου μπορώ να συγκρίνω αυτό που συμβαίνει σήμερα, δηλαδή τον...
εκβιασμό: "Ή θα ψηφίσουμε δεξιοφανές κόμμα (βλ. Ν.Δ.), ή θα ψηφίσουμε αριστεροφανές κόμμα (βλ. ΣΥΡΙΖΑ), αλλιώς η ψήφος μας θα πάει χαμένη!" Και αναρωτιέμαι: υπάρχει Έλληνας πολίτης που ΔΕΝ βλέπει αυτόν τον οφθαλμοβγάλτη εκβιασμό; Και, ακόμα χειρότερα, υπάρχει άνθρωπος που τον βλέπει και ΥΠΟΚΥΠΤΕΙ; Μήπως πρέπει να το ξαναπάρουμε το θέμα από την αρχή;
Ανεξάρτητα με το αν κάποιος είναι μέλος του ΕΠΑΜ ή όχι, πρέπει να σκεφθεί σοβαρά τι τον οδήγησε στο σημερινό στημένο αδιέξοδο. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: το γεγονός ότι επί δεκαετίες η πλειοψηφία εξέλεγε ένα από τα δύο μεγάλα κόμματα με απίστευτη συνέπεια, λες και δεν υπήρχε ποτέ τίποτε άλλο για να διαλέξουμε! Και κανείς δεν αξιολογούσε τις πράξεις κανενός... Οι Έλληνες πολίτες μπήκαν στο "τριπάκι": "ψηφίζω τον πιο πιθανό νικητή", αντί να σκεφθούν το αυτονόητο, ότι, δηλαδή, η κάθε ψήφος έχει τη δική της βαρύτητα, και όλες μαζί χτίζουν το μέλλον των παιδιών μας.
Στην δημοκρατική κοινωνία που διακαώς επιθυμούμε να φτιάξουμε από την αρχή, ΑΠΛΩΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΧΑΜΕΝΗ ΨΗΦΟΣ. Αν κάποιος ισχυρίζεται κάτι τέτοιο, τότε οφείλουμε στον εαυτό μας να συλλογιστούμε ότι αυτός ο άνθρωπος ή στερείται κοινής λογικής, ή εξυπηρετεί άλλους σκοπούς. Ακολουθώντας αυτή τη λογική, και πιστεύοντας ότι η φήμη της χαμένης ψήφου ισχύει, θα πρέπει από αύριο κιόλας να απαιτήσουμε, σαν λαός, να αποκλειστούν από τη συμμετοχή τους στις εκλογές όλα τα κόμματα, πλην των δύο, άντε, τριών, που θα διεκδικήσουν την εξουσία! Όχι τίποτ' άλλο, αλλά θα γλιτώσουμε και τα έξοδα της προεκλογικής περιόδου. Με αυτό τον τρόπο, θα καταφέρουμε να μην υπάρχει άλλη επιλογή, και να μην μπερδευόμαστε με τα πολλά ψηφοδέλτια, ούτε να μας πρήζουν τα κανάλια με συζητήσεις διαφόρων υποψηφίων, αφήστε που θα μπορεί και ο ΟΠΑΠ να αναλάβει τη διεξαγωγή των εκλογών (και να ψηφίζουμε με 1-2-Χ, αφού έτσι κι αλλιώς για το νικητή θα ψηφίζουμε)... Και πολύ σύντομα θα έχουμε απαλλαχθεί από τον ΔΙκομματισμό, και θα έχουμε ΜΟΝΟκομματισμό, και θά ΄μαστε ακόμα πιο σίγουροι για το πού θα πάει η ψήφος μας!
Δεν ξέρω τι θα αποφασίσει το Ε.Πα.Μ. στο επόμενο τριήμερο σχετικά με την κάθοδό του στις εκλογές της 17ης Ιουνίου. Δεν με ανησυχεί η οποιαδήποτε απόφαση, γιατί ξέρω ότι θα τη στηρίξουμε όλοι, είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε. Αυτή εξάλλου είναι και η ομορφιά, και η μοναδικότητα του ΕΠΑΜ: ότι, με όλες μας τις διαφορές, στεκόμαστε ο ένας δίπλα στον άλλο με έναν τρόπο που είχαμε ξεχάσει ότι υπήρχε. Και γι' αυτό οι ψήφοι μας κάθε άλλο παρά χαμένες μπορεί να είναι, και το χρωστάμε στους συνανθρώπους μας να τους το θυμίσουμε, ακόμα κι αν δεν είναι κι αυτοί Επαμίτες: κανενός πολίτη η ψήφος δεν είναι χαμένη, κανενός η ψήφος δεν περισσεύει, καμμία ψήφος δεν πετιέται στα σκουπίδια... Η ψήφος εκπροσωπεί τον πολίτη, και όποιος πιστεύει ότι μπορεί να πάει χαμένη, ε, τότε θεωρεί ότι υπάρχουν και χαμένοι, αναλώσιμοι πολίτες! Δεν ξέρω πώς λέγεται αυτό, αλλά είμαι σίγουρη πως ΔΕΝ ΛΕΓΕΤΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ!
Καλυψώ Σπανοπούλου
Μέλος του Οργ. Γραφείου του Ε.Σ.Σ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου