Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο το α΄τρίμηνο του 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδας, βγήκαν από την Ελλάδα περίπου 2,5 δις ευρώ μερίσματα, τόκοι και κέρδη. Την ίδια ώρα συνεχίζεται η αποεπένδυση της ελληνικής οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι οι μεγάλοι κεφαλαιούχοι και οι μεγάλες επιχειρήσεις αποσύρονται από την Ελλάδα. Κοινώς τα μαζεύουν και φεύγουν.
Το τρίμηνο Ιανουαρίου-Μαρτίου 2012 οι άμεσες επενδύσεις εμφάνισαν καθαρή εκροή ύψους 400 εκατ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 582 εκατ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, οι άμεσες επενδύσεις στην Ελλάδα από μη κατοίκους εμφάνισαν καθαρή εκροή 289 εκατ. ευρώ, ενώ η καθαρή εκροή κεφαλαίων κατοίκων για άμεσες επενδύσεις στο εξωτερικό ανήλθε σε 111 εκατ. ευρώ.
Στην κατηγορία των επενδύσεων χαρτοφυλακίου σημειώθηκε καθαρή εκροή ύψους 37,0 δισεκ. ευρώ (έναντι καθαρής εκροής 6,1 δισεκ. ευρώ την αντίστοιχη περίοδο του 2011). Ειδικότερα, καταγράφηκε εκροή κεφαλαίων κυρίως λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια που έχουν εκδοθεί από κατοίκους Ελλάδος κατά 25,2 δισεκ. ευρώ, καθώς και λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων των εγχώριων θεσμικών επενδυτών σε ομόλογα και έντοκα γραμμάτια του εξωτερικού κατά 11,8 δισεκ. ευρώ. Δευτερευόντως, εκροή κεφαλαίων καταγράφηκε και λόγω της αύξησης των τοποθετήσεων κατοίκων σε χρηματοοικονομικά παράγωγα του εξωτερικού κατά 442 εκατ. ευρώ, καθώς και λόγω της μείωσης των τοποθετήσεων μη κατοίκων σε μετοχές ελληνικών επιχειρήσεων κατά 44 εκατ. ευρώ. Οι τοποθετήσεις κατοίκων σε μετοχές αλλοδαπών επιχειρήσεων μειώθηκαν κατά 429 εκατ. ευρώ (εισροή).
Γιατί την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια ντόπιοι και ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι; Μήπως φοβούνται την επιστροφή στην δραχμή; Όχι βέβαια. Ξεφορτώνονται μια χαμένη υπόθεση. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι μια χώρα υπό καθεστώς δουλοπαροικίας του χρέους δεν έχει κανένα, μα κανένα μέλλον, ενώ ανά πάσα στιγμή μπορεί να οδηγηθεί στην πλήρη κατάρρευση, σκόπιμα ή μη. Κι έτσι φροντίζουν να περιορίσουν την έκθεσή τους στις ζημιές από την βυθιζόμενη ελληνική οικονομία.
Όλα αυτά σημαίνουν ένα πράγμα. Η παρατεταμένη ύφεση οδηγεί την ελληνική οικονομία σε μαρασμό και γενικευμένη παρακμή. Αν το συνδυάσει κανείς με την μαζική έξοδο ζωντανής εργασίας, κυρίως εξειδικευμένης, τότε μιλάμε για ολοκληρωτική κατάρρευση. Σε δόσεις και υπό καθεστώς αποικιακής κηδεμονίας, όπως θέλουν οι δανειστές και το πολιτικό τους προσωπικό προκειμένου να αρπάξουν τα ασημικά και τα χρυσαφικά της χώρας.
Μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση χωρίς επιβολή καθεστώτος ελέγχου της κίνησης του κεφαλαίου; Και μπορεί να επιβληθεί ένα τέτοιο καθεστώς χωρίς την εθνικοποίηση της Τράπεζας της Ελλάδος και των βασικών ιδιωτικών τραπεζών; Όχι βέβαια. Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο εντός ευρωζώνης και ΕΕ; Ούτε κατά διάνοια. Να γιατί ζητάμε εθνικό νόμισμα. Να γιατί η εισαγωγή του εθνικού νομίσματος συνοδεύεται αναγκαστικά με έλεγχο της κίνησης κεφαλαίου, όπως σκέφτεται να κάνει η Ελβετία κι ας φωνάζουν οι κλέφτες (Σαμαράς, Βενιζέλος και συμπαιγνία) για να φοβηθούν οι νοικοκυρέοι ότι θα καταστραφούμε έτσι και πάμε σε εθνικό νόμισμα.
1 σχόλιο:
ορθα πρατει ο διοικητης της snb.
εδω τα πασοκορεμαλια που διοικουσαν τον τοπο καθησανε να σκεφτουνε τι πρεπει να κανουνε πανω σε αυτο το ζητημα, αφου απο την πρωτη στιγμη που μπηκε μεσα το κατοχικο νομισμα, ηταν καταφανεις οι τασεις εξοδου κεφαλαιων απο την χωρα και λογω εισαγογων, και λογω μεταναστων νομιμων και μη ?
Δημοσίευση σχολίου