Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με την βία Άρθρο 120 (παραγρ.4) του ισχύοντος Συντάγματος της Ελλάδας (ακροτελεύτια διάταξη).

Δεν αναγνωρίζουμε το χρέος

Είτε θα πετύχουμε και θα πάρουμε την πατρίδα μας πίσω, είτε θα χαθούμε για αιώνες στις πατρίδες των άλλων και των υπερκρατικών διεθνών οργανισμών, τις νέες αυτοκρατορίες.Εδώ που φθάσαμε, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα περισσότερο από τις αλυσίδες μας.
Όσο περνούν οι εβδομάδες η κατάστασή μας θα γίνεται όλο και πιο αντιληπτή.
Μέχρι την Εξέγερση

Δεν σας θέλει ο λαός ελικόπτερα και μπρος

To να παράγεις ο ίδιος τα τρόφιμά σου είναι ίσως ένα από τα πιο επικίνδυνα πράγματα που μπορείς να κάνεις σήμερα, γιατί είναι ένα βήμα προς την κατάκτηση της ελευθερίας σου!

''Σκλάβος είναι αυτός που ελπίζει ότι θα έρθουν να τον ελευθερώσουν''
Έζρα Πάουντ 1885 – 1972

Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2012

Έχουμε να φάμε ντόπια αγροτικά προϊόντα ή όχι;


Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΕΛΑΣΤΙΚ*

Μαύρες σκέψεις καταλαμβάνουν όλους μας όταν θέτουμε το ερώτημα: Έχουμε άραγε ελληνικά προϊόντα σε ποσότητες που να επαρκούν για τη διατροφή του πληθυσμού; Η δραστική συρρίκνωση του αγροτικού πληθυσμού της χώρας (από περίπου 30% που ήταν προ τριακονταετίας, όταν είχε μπει η Ελλάδα στην ΕΟΚ το 1981, έχει απομείνει το ένα τρίτο) και η μετάλλαξη πολλών Ελλήνων αγροτών σε... διαχειριστές επιδοτήσεων της ΕΕ και σε εργολάβους ξένων εργατών γης, οδηγούν στην παραπλανητική εντύπωση ότι πλέον «δεν παράγουμε τίποτα, όλα τα αγροτικά προϊόντα τα εισάγουμε». Αυτή η εικόνα είναι εσφαλμένη και απλουστευτική, χωρίς βεβαίως αυτό να σημαίνει ότι δεν υπάρχουν και σοβαρότατα διατροφικά προβλήματα με μερικά κρίσιμα προϊόντα. Χρησιμοποιώντας στοιχεία έκθεσης της ΠΑΣΕΓΕΣ για την παραγωγή ελληνικών αγροτικών προϊόντων το 2011, μπορούμε να διαπραγματευθούμε το θέμα πιο αναλυτικά και συγκεκριμένα.
Ας αρχίσουμε από τα θεμελιώδη με τη νοοτροπία της «Ψωροκώσταινας» του περασμένου αιώνα: Ψωμί θα έχουμε να φάμε; Στάρι έχουμε αρκετό για τα ζυμαρικά; Η απάντηση δεν είναι και πολύ ενθαρρυντική. Στο σκληρό στάρι έχουμε επάρκεια 126,5%, αλλά στο μαλακό μόλις 33%. Ακόμη και αν αλλάξουμε δηλαδή τις αναλογίες ανάμειξης σκληρού και μαλακού σταριού σε διάφορα προϊόντα, που είναι εφικτό, θα συνεχίσει να μας λείπει αρχικά πολύ μαλακό στάρι. «Ψωμί κι ελιά» λέγανε τότε. Από ελιές άλλο τίποτα, παράγουμε…..δέκα(10) φορές περισσότερες ελιές απ΄όσες καταναλώνουμε (ποσοστό αυτάρκεια 996,4%). Λάδι για να βουτάμε το ψωμί μας επίσης θα έχουμε, αφού η παραγωγή καλύπτει το 139,5% της κατανάλωσης – μιλάμε για γνήσιο ελαιόλαδο, φυσικά. Η «Ψωροκώσταινα» ήταν επίσης η Ελλάδα των οσπρίων. Αυτό καλύτερα να το ξεχάσουμε, του¬λάχιστον για τα πρώτα χρόνια. Η ελ¬ληνική παραγωγή οσπρίων καλύπτει μόλις το 54,4% της κατανάλωσης σε φασόλια, το 32,8% στις φακές και το 46,9% στα ρεβίθια. Στο ρύζι πάντως έχουμε υπερεπάρκεια  (171,4). Με τις πατάτες όμως θα δυσκολευτούμε λιγάκι. Η παραγωγή τους ανέρχεται μόλις στο 82,3% της κατανάλωσης. 

Στα υπόλοιπα οπωροκηπευτικά πάμε καλά: 113,9% στα αγγούρια και 104,3% στις ντομάτες, αλλά και 111,7% επάρκεια και στη βιομηχανική ντομάτα. Άλλωστε σε όλα αυτά τα προϊόντα μπορούμε σε μερικούς μήνες, το πολύ σε ένα χρόνο, να αυξήσουμε θεαματικά την παραγωγή τους. Στα κρέατα όμως δεν υπάρχει τέτοια λύση και η ντόπια παραγωγή καλύπτει λίγο παραπάνω από το 50% της κατανάλωσης. Αν κα¬ταναλώναμε μόνο ντόπια κρέατα, θα έπρεπε να γυρίσουμε μισόν αιώνα πίσω, τότε που στο οικογενειακό τρα¬πέζι το κρέας εμφανιζόταν σχεδόν αποκλειστικά τις Κυριακές! Στο αρνίσιο και κατσικίσιο κρέας λοιπόν έχουμε αυτάρκεια 93,7% και στο κρέας πουλερικών 83,5%.Στα μεγάλα ζώα όμως: μόλις 28,7% στο βοδινό και 35,6% στο χοιρινό. Η χοληστερί-νη των Ελλήνων θα έπεφτε κατακό¬ρυφα, αν έτρωγαν μόνο όσο κρέας παράγουν οι κτηνοτρόφοι μας! Το ψαράκι πάντως δεν θα το στερούμα¬σταν, καθώς η αυτάρκεια σε αλιεύ¬ματα υπερβαίνει το 221%.

Δεν θα μας έλειπε ούτε το ψω¬μοτύρι - αλλά με το τυρί μόνο φέτα, για να εξηγούμαστε, καθώς μόνο στη φέτα έχουμε αυτάρκεια σε ποσοστό 156,5%. Γραβιέρα -κασέρι και κεφαλοτύρι προσωρινά τα διαγράφουμε (86,2% για την πρώ¬τη κατηγορία και 66,6% για τη δεύτε¬ρη). Κρασί έχουμε για να γίνουμε... ντίρλα (105,6%), αλλά από γάλα δεν πάμε καλά: ναι μεν επάρκεια 97,5% στο αιγοπρόβειο, αλλά μόνο 58,2% στο αγελαδινό, στο οποίο υπάρχει και διπλάσια κατανάλωση. Από φρούτα, πλούσια τα ελέη. Επάρκεια παντού: ροδάκινα (122%), βερίκοκα (149,7%), καρπούζια(147,5%), πεπόνια (101%), μήλα (106,5%), σταφύλια (133,5%). Μόνο σε αχλάδια έχουμε έλλειψη (82,5%). Όλα αυτά πάντως θα τα τρώμε με... πολύ πικρό καφέ, καθώς η παραγωγή εγχώριαςζάχαρης καταβαραθρώθηκε σε ποσοστό επάρκειας... 14,3%!!!

* «Έθνος»  11 Οκτωβρίου 2012.

Δεν υπάρχουν σχόλια: