Το πρώτο βραδάκι του Οκτωβρίου, μόλις πριν απο λίγο απόψε, μας επιφύλαξε τις πιό συγκλονιστικές στιγμές των τελευταίων μηνών, ύστερα απο πολλές, ατέλειωτες μέρες και νύχτες στην Πλατεία Συντάγματος! Προσωπικά, απο τότε είχα να νοιώσω αληθινή περηφάνεια, τόση δύναμη και αίσθημα υπεροχής, που τόσο το είχα ανάγκη για να θρέψω την μεγάλη ελπίδα και την αισιόδοξη προσδοκία για τις ημέρες που έρχονται για αυτόν τον Άγιο Τόπο και τον λαό του......
Οι διμοιρίες των Εφέδρων Στρατιωτών και Αξιωματικών των Ειδικών Δυνάμεων συγκεντρώθηκαν απόψε -για πρώτη φορά στην μεταπολιτευτική ιστορία- στην Ομόνοια, και με άψογη στρατιωτική πειθαρχία, ευγένεια, ήθος και ανωτερότητα, έδωσαν διδακτικά σεμινάρια προς... κάθε κατεύθυνση! Κι εμείς οι πολίτες ακολουθήσαμε την μεγαλειώδη πορεία τους κατα πόδας μέχρι την Πλατεία Συντάγματος!.. μια συγκλονιστική πορεία, με τις Ελληνικές σημαίες μπροστά και με τα πατριωτικά συνθήματα να σκίζουν τον αέρα!..
Φτάσαμε στο Σύνταγμα, Έφεδροι και πολίτες, και οι Έφεδροι μιά γροθιά, μιά δύναμη, παρατάχθηκαν επάνω στην πλατεία με στρατιωτική πειθαρχία, αδιαφορώντας για εκείνα τα ... γνωστά ανθρωπόμορφα ρομποτοειδή - ανδρείκελα της καταστολής (που ο κόσμος αποκαλούσε "γενίτσαρους"!) που ήταν παρατεταγμένα απέναντί τους.
Οι Έφεδροί μας, αυτοί οι πραγματικοί άνδρες και αληθινά παληκάρια του Ελληνικού Λαού, που γεννήθηκαν απο τον λαό και ανήκουν- ψυχή, σώμα και πνεύμα- στον λαό, άστραψαν και βρόντησαν.. κυριολεκτικά!.. Στο παράγγελμα των Αξιωματικών για "σημειωτόν", σείστηκε το έδαφος απο τις μπότες τους, και στο παράγγελμα "προσοχή", η δύναμη των ποδιών τους καθώς χτυπούσαν το έδαφος, έμοιαζε με σεισμική δόνηση στην πλατεία και στις καρδιές όλων μας! Τα συνθήματά τους, σαν μιά φωνή, θα μπορούσαν να κομματιάσουν και τις πέτρες, και ο Εθνικός Ύμνος απ' τα χείλη τους θα μπορούσε να αναστήσει, όχι μόνο τις ζωντανές ψυχές των νεκρών, αλλά και τις νεκρές ψυχές των ζωντανών!..
Τα γνωστά ανθρωπόμορφα ρομποτοειδή-ανδρείκελα έστεκαν εκεί, ανήμπορα να κατανοήσουν το μεγαλείο των αληθινών ανδρών και παληκαριών.. των Εφέδρων μας! Απορημένα και αμήχανα, με τον φόβο πλέον στα θλιβερά προσωπεία τους, εμφανή ακόμα και στα μάτια τυφλών.. Απλά, έστεκαν εκεί..
Αλλά... το μεγαλείο δεν είχε ακόμα κορυφωθεί.. Δεν είχε ακόμα συμβεί η πιό μεγαλειώδης σε ηρωϊσμό πράξη που θα έκλεινε με τον πιό περήφανο τρόπο την αποψινή βραδιά!.. Έτσι όπως ταιριάζει σε τέτοια ηρωϊκά παληκάρια, και τίποτα λιγότερο!..
Και η πιό περήφανη, ηρωϊκή στιγμή ήρθε με την ...άρνηση των "δυνάμεων" καταστολής να καταθέσουν οι Έφεδροι στεφάνι στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη!.. (χα!!!)
Αλλά τα παληκάρια, αποφασισμένα, με γυμνά χέρια και με τις καρδιές οπλισμένες, έδωσαν ένα ακόμα μάθημα στα ρομποτάκια του συρμού και της αναξιότητας: Κάποιοι μέσα απο τις διμοιρίες των Εφέδρων μας ξεπήδησαν με το στεφάνι και την Ελληνική σημαία στα χέρια τους, και με ορμητικότητα που θα ζήλευαν ακόμα και οι πιό εκλεκτοί, παρέσυραν και πέρασαν μέσα απο τα ανθρωποειδή και τις ... ασπίδες τους, με αντρίκια μαγκιά και αδιαπραγμάτευτο Ελληνικό τσαμπουκά, φτάνοντας στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη και καταθέτοντας το Στεφάνι, όπως εξ αρχής είχαν αναγγείλει!
Και τα κρανοφόρα ρομποτάκια με τις ασπίδες, αυτά τα γνωστά πλέον "παιδιά" μιας άλλης πατρίδας και ενός άλλου λαού... έμειναν εκεί, ακίνητα στις θέσεις τους!.. χα!!!.. Αρκέστηκαν να προσμένουν καρτερικά να ολοκληρωθεί η κατάθεση στεφάνου, και -είμαι σίγουρος- προσεύχονταν μέσα τους να τελειώσει αυτή η αποψινή νύχτα της ντροπής και της ταπείνωσής τους!..
Γιατι, πραγματικά, απόψε οι Έφεδροι των Ειδικών Δυνάμεων, ορκισμένοι παντοτινοί στρατιώτες στο βωμό του καθήκοντος "να διαφυλάττουν πίστιν εις την πατρίδα...", απόψε ντρόπιασαν, εξεφτέλισαν και ταπείνωσαν εκείνα τα υποτελή "καθήκια" ενός ... άλλου καθήκοντος, άσχετου και αντίθετου με την Ελλάδα και τους Έλληνες! Η γενναιότητα, ο ενθουσιασμός ανάμεικτος με οργή και η θαραλέα αποφασιστικότητα των ανδρών των Ειδικών Δυνάμεων, απόψε έκαναν δώρο σε όλους εμάς μια ηρωϊκή πράξη ανιδιοτέλειας, υπερασπιζόμενοι σαν αληθινοί άνδρες, κάνοντας αναφορές στα Εθνικά θέματα/προβλήματα αυτής της πατρίδας και του λαού, πάνω απο τα θέματα των Εφέδρων, των ίδιων των εαυτών τους δηλαδή!
Απόψε, κατα γενική άποψη -αλλά και συμπέρασμα- όλων των παρόντων. πλανήθηκε στην ατμόσφαιρα η έντονη αίσθηση, οτι, άν απόψε οι Έφεδροι ήθελαν να δώσουν ένα τέλος στην αρρωστημένη κατάσταση που βιώνουμε και να τη αλλάξουν μιά κι έξω ανατρέποντας το σκηνικό, μπορούσαν, έτσι για πλάκα!.. Κι αυτή είναι μια μεγάλη αλήθεια και ένα χαρμόσυνο γεγονός!
Αποφάσισαν-προφανώς-να διατηρηθούν οι ειρηνικές συνθήκες, μιας και η.. καταστολή απόψε κατάπιε την.. "μαγκιά" της και λούφαξε σε μιά γωνιά. ντροπιασμένη και ταπεινωμένη απο τον αληθινό ανδρισμό των πραγματικών ηρώων που ζούν ανάμεσά μας, έτοιμοι για οποιαδήποτε επέμβαση, ανα πάσα στιγμή!.. Κι αυτό, απο μόνο του, είναι αρκετό!
Κι ας σημειώσουμε, τελειώνοντας, οτι η ανωτερότητα και εντιμότητα των Εφέδρων μας έλαμψε απόψε, συμπληρώνοντας με τον καλύτερο και πιό ευγενή τρόπο την ήδη μεγαλειώδη και ηρωϊκή πράξη τους (την κατάθεση του στεφάνου), αφού, έχοντας τη συνειδητότητα του Νικητή, προστάτεψαν τον "αντίπαλό" τους, όταν μετά την κατάθεση του στεφάνου, σε στιγμή που ο κόσμος έφτασε στο έπακρο του θάρρους και της δικαίωσης αρχίζοντας να δείχνει τις οργισμένες άγριες διαθέσεις του προς τα γνωστά ανδρείκελα, οι Έφεδροί μας που είχαν τα μάτια τους παντού και την εμπειρία σε υψηλά επίπεδα, έστησαν με τα σώματά τους ανθρώπινη αλυσίδα για να προστατέψουν την αλυσίδα των ένστολων της καταστολής!!! Και μάλιστα, τις στιγμές που ο κόσμος άρχισε να δυσανασχετεί σε αυτή την κίνηση, οι Έφεδροι Αξιωματικοί δήλωσαν οτι..τα ΜΑΤ είναι.. συνάδελφοί τους κι αυτοί, και ζητούσαν απ'τον κόσμο να δείξει κατανόηση στο άχαρο έργο που έχουν αναλάβει αυτοί οι ένστολοι καταστολείς, προσπαθώντας να επαναφέρουν την ειρηνική ατμόσφαιρα.
Ο κόσμος -φυσικά- το σεβάστηκε και αποδέχθηκε τις συστάσεις των Εφέδρων Αξιωματικών.. χαιρετίζοντας το μεγαλείο και την ανωτερότητας της ψυχής τους, αλλά.. όχι και την τελευταία αυτή δήλωση που .. υπεραξίωνε εκείνα τα θλιβερά ανθρωπόμορφα ρομποτάκια.
Με την ίδια στρατιωτική πειθαρχία, οι Έφεδροι ανασυντάχθηκαν και ξεκίνησαν πάλι για την πορεία της επιστροφής στην Ομόνοια και την λήξη της αποψινής βραδιάς, αφού η αποστολή τους είχε επιτελεστεί με τον καλύτερο τρόπο, χαρούμενοι και με το ηθικό στα ύψη, όπως κι εμείς, που -και πάλι- κατα πόδας τους ακολουθήσαμε στην πορεία, που το τέλος ασφραγίστηκε στην πλατεία Ομονοίας με τον Εθνικό Ύμνο να σχίζει για ακόμα μιά φορά τον αέρα.. και τα χειροκροτήματα να δονούν την ατμόσφαιρα και τις καρδιές μας.. την ώρα που μιά μικρή ομάδα καταστολής και ένα περιπολικό, αρκέστηκαν στο ρόλο του... συνοδοιπόρου, διακριτικά και ... ιδιαιτέρως χαμηλότονα!..
Όχι, δεν έχει χαθεί τίποτα... κι ό,τι χάθηκε μπορεί να ανακτηθεί. Και αυτό είναι βεβαιότητα - τουλάχιστον απο απόψε, γιατί ......
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου