Δεν θα καταφέρει ποτέ να τελειώσει με αυτούς τους ισολογισμούς των τραπεζών, και είναι ήδη παραμονή Χριστουγέννων.
Έχει ζαλιστεί από τα πολλά νούμερα.
Τόσο πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, τόσες ρήτρες ασφαλείας, εγγυήσεις, αναχρηματοδοτήσεις… Αρχίζει να μισοκοιμάται.
Βρίσκεται μία δεκαετία πίσω.
Ένα χαρούμενο πρωινό γεμάτο αισιοδοξία, όταν ο κόσμος καλωσόριζε το νέο νόμισμα.
Πόσο όμορφη ήταν τότε η ζωή! Αυτοί οι ύπουλοι Βρετανοί αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο ευρώ, αλλά εμείς θα τους δείξουμε!
Το ενιαίο νόμισμα θα ενώσει την Ευρώπη οικονομικά και συμβολικά και σύντομα θα απειλήσει το δολάριο στην πρωτοκαθεδρία της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος.
Αποκαθηλώνουμε τους Γιάνκηδες από τον θρόνο τους και αφήνουμε στο περιθώριο τους Βρετανούς. Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια.
Μέσα σε μία δεκαετία οι οικονομίες του βορρά και του νότου θα έχουν συγκλίνει σε μία μεγαλοπρεπή ισχυρή μηχανή.
Το ευρώ θα είναι σαν το γερμανικό μάρκο, αλλά με πιο σκούρο χρώμα από τον ήλιο του νότου.
Ο Ebenezer δεν μπόρεσε να κρατήσει περισσότερο αυτές τις χαρούμενες σκέψεις.
Ξύπνησε από θορύβους στην πόρτα του.
Δύο άνδρες, ένας Ιταλός και ένας Ισπανός, είχαν απόλυτη ανάγκη από χρήματα.
Ρώτησαν αν, υπό το πνεύμα των Χριστουγέννων, ο κ. Draghi θα μπορούσε να τους βοηθήσει και αυτοί σε αντάλλαγμα θα υποσχεθούν ότι θα σταματήσουν να είναι πολυέξοδοι.
Πλάκα κάνουν; Νομίζουν ότι μπορεί απλώς να τυπώσει χρήμα;
Αυτά τα κάνει ο ύπουλος ανταγωνιστής του σε έναν άλλο οίκο εκκαθάρισης και οδεύει προς την καταστροφή.
Ο Draghi άρχισε και πάλι να λαγοκοιμάται. Είχε, όμως, σπασμωδικά και περίεργα όνειρα.
Έβλεπε την εικόνα ενός μικρού παιδιού από την Ελλάδα που οι γονείς του δεν μπορούσαν να του δώσουν το φάρμακο που απεγνωσμένα χρειαζόταν.
Αποφάσισε ότι είναι απλώς κουρασμένος επειδή για τόση ώρα προσπαθούσε να βρει έναν τρόπο να ισοσκελίσει τα βιβλία των τραπεζών.
Μερικές φορές πετάχτηκε νομίζοντας ότι είχε βρει τα χρήματα που χρειαζόταν.
Σχεδόν αμέσως, όμως, συνειδητοποιούσε ότι τελικά η διαφορά ήταν μεγαλύτερη από όση είχε εκτιμήσει αρχικά.
Αν είχαμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα εξαρχής, τώρα δεν θα ήμασταν σε αυτήν την κατάσταση, σκέφτηκε με καημό.
Δεν είχε πια κανένα νόημα. Καλύτερα να πήγαινε σπίτι του.
Η ώρα είχε περάσει και εκείνος, εξουθενωμένος, έπεσε στο κρεβάτι.
Σχεδόν αμέσως ονειρευόταν. Να και πάλι αυτό το μικρό αγόρι από την Ελλάδα. Οι γονείς του, ρακένδυτοι, θρηνούν. Το αγόρι πέθανε.
Λες και ήταν χαρακτήρας από αυτές τις φθηνές μελοδραματικές ταινίες. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, σκέφτηκε ο Draghi.
Τότε κοίταξε την ημερομηνία: 24 Δεκεμβρίου 2015. Έβλεπε στο μέλλον.
Αχ, αν μπορούσε μόνο να δει τις τιμές των μετοχών εκείνη την ημέρα, θα έβγαζε μια περιουσία! Λογικεύτηκε. Άρχισε να σκέφτεται το αγόρι και όχι το ταλαίπωρο νόμισμά του.
Αν ο μικρός Τίμαιος πεθαίνει το 2015, τότε υπάρχει ακόμη χρόνος να σωθεί.
Ποιο ήταν και πάλι το πρόβλημα που έπρεπε να λύσει;
Το φάρμακο υπάρχει και έχει δοκιμαστεί πολλές φορές.
Το αποτέλεσμα δεν είναι απολύτως βέβαιο και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και από τον ασθενή. Συνήθως, όμως, η θεραπεία έχει αποτελέσματα.
Δεν υπάρχει άλλη λύση. Αν οι μικροί Έλληνες θέλουν να σωθούν, θα πρέπει να τους επιτραπεί να φύγουν από το πολύτιμο ευρώ και (μακριά από εμάς) να κάνουν υποτίμηση.
Άρχισε να σκέφτεται πώς μπορούσε να γίνει αυτό το σχέδιο.
Τον πήρε και πάλι ο ύπνος. Νάτος και πάλι ο μικρός Τίμαιος.
Δείχνει τόσο χαρούμενος και υγιής παίζοντας στην παραλία.
Πίσω του, εκατοντάδες τουρίστες που απολαμβάνουν τον ήλιο και ούζο σε καταπληκτικές τιμές, με την ευγενική συνδρομή των νέων πτήσεων της Ryanair στα ελληνικά νησιά.
Ίσως πάει και ο ίδιος κάποια στιγμή εκεί, σκέφτηκε, και κοιμήθηκε και πάλι μέχρι το πρωί των Χριστουγέννων.
ΠΗΓΗ: FT.com
Έχει ζαλιστεί από τα πολλά νούμερα.
Τόσο πολλές εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ, τόσες ρήτρες ασφαλείας, εγγυήσεις, αναχρηματοδοτήσεις… Αρχίζει να μισοκοιμάται.
Βρίσκεται μία δεκαετία πίσω.
Ένα χαρούμενο πρωινό γεμάτο αισιοδοξία, όταν ο κόσμος καλωσόριζε το νέο νόμισμα.
Πόσο όμορφη ήταν τότε η ζωή! Αυτοί οι ύπουλοι Βρετανοί αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στο ευρώ, αλλά εμείς θα τους δείξουμε!
Το ενιαίο νόμισμα θα ενώσει την Ευρώπη οικονομικά και συμβολικά και σύντομα θα απειλήσει το δολάριο στην πρωτοκαθεδρία της παγκόσμιας αγοράς συναλλάγματος.
Αποκαθηλώνουμε τους Γιάνκηδες από τον θρόνο τους και αφήνουμε στο περιθώριο τους Βρετανούς. Με έναν σμπάρο δυο τρυγόνια.
Μέσα σε μία δεκαετία οι οικονομίες του βορρά και του νότου θα έχουν συγκλίνει σε μία μεγαλοπρεπή ισχυρή μηχανή.
Το ευρώ θα είναι σαν το γερμανικό μάρκο, αλλά με πιο σκούρο χρώμα από τον ήλιο του νότου.
Ο Ebenezer δεν μπόρεσε να κρατήσει περισσότερο αυτές τις χαρούμενες σκέψεις.
Ξύπνησε από θορύβους στην πόρτα του.
Δύο άνδρες, ένας Ιταλός και ένας Ισπανός, είχαν απόλυτη ανάγκη από χρήματα.
Ρώτησαν αν, υπό το πνεύμα των Χριστουγέννων, ο κ. Draghi θα μπορούσε να τους βοηθήσει και αυτοί σε αντάλλαγμα θα υποσχεθούν ότι θα σταματήσουν να είναι πολυέξοδοι.
Πλάκα κάνουν; Νομίζουν ότι μπορεί απλώς να τυπώσει χρήμα;
Αυτά τα κάνει ο ύπουλος ανταγωνιστής του σε έναν άλλο οίκο εκκαθάρισης και οδεύει προς την καταστροφή.
Ο Draghi άρχισε και πάλι να λαγοκοιμάται. Είχε, όμως, σπασμωδικά και περίεργα όνειρα.
Έβλεπε την εικόνα ενός μικρού παιδιού από την Ελλάδα που οι γονείς του δεν μπορούσαν να του δώσουν το φάρμακο που απεγνωσμένα χρειαζόταν.
Αποφάσισε ότι είναι απλώς κουρασμένος επειδή για τόση ώρα προσπαθούσε να βρει έναν τρόπο να ισοσκελίσει τα βιβλία των τραπεζών.
Μερικές φορές πετάχτηκε νομίζοντας ότι είχε βρει τα χρήματα που χρειαζόταν.
Σχεδόν αμέσως, όμως, συνειδητοποιούσε ότι τελικά η διαφορά ήταν μεγαλύτερη από όση είχε εκτιμήσει αρχικά.
Αν είχαμε αντιμετωπίσει το πρόβλημα εξαρχής, τώρα δεν θα ήμασταν σε αυτήν την κατάσταση, σκέφτηκε με καημό.
Δεν είχε πια κανένα νόημα. Καλύτερα να πήγαινε σπίτι του.
Η ώρα είχε περάσει και εκείνος, εξουθενωμένος, έπεσε στο κρεβάτι.
Σχεδόν αμέσως ονειρευόταν. Να και πάλι αυτό το μικρό αγόρι από την Ελλάδα. Οι γονείς του, ρακένδυτοι, θρηνούν. Το αγόρι πέθανε.
Λες και ήταν χαρακτήρας από αυτές τις φθηνές μελοδραματικές ταινίες. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό, σκέφτηκε ο Draghi.
Τότε κοίταξε την ημερομηνία: 24 Δεκεμβρίου 2015. Έβλεπε στο μέλλον.
Αχ, αν μπορούσε μόνο να δει τις τιμές των μετοχών εκείνη την ημέρα, θα έβγαζε μια περιουσία! Λογικεύτηκε. Άρχισε να σκέφτεται το αγόρι και όχι το ταλαίπωρο νόμισμά του.
Αν ο μικρός Τίμαιος πεθαίνει το 2015, τότε υπάρχει ακόμη χρόνος να σωθεί.
Ποιο ήταν και πάλι το πρόβλημα που έπρεπε να λύσει;
Το φάρμακο υπάρχει και έχει δοκιμαστεί πολλές φορές.
Το αποτέλεσμα δεν είναι απολύτως βέβαιο και χρειάζεται μεγάλη προσπάθεια και από τον ασθενή. Συνήθως, όμως, η θεραπεία έχει αποτελέσματα.
Δεν υπάρχει άλλη λύση. Αν οι μικροί Έλληνες θέλουν να σωθούν, θα πρέπει να τους επιτραπεί να φύγουν από το πολύτιμο ευρώ και (μακριά από εμάς) να κάνουν υποτίμηση.
Άρχισε να σκέφτεται πώς μπορούσε να γίνει αυτό το σχέδιο.
Τον πήρε και πάλι ο ύπνος. Νάτος και πάλι ο μικρός Τίμαιος.
Δείχνει τόσο χαρούμενος και υγιής παίζοντας στην παραλία.
Πίσω του, εκατοντάδες τουρίστες που απολαμβάνουν τον ήλιο και ούζο σε καταπληκτικές τιμές, με την ευγενική συνδρομή των νέων πτήσεων της Ryanair στα ελληνικά νησιά.
Ίσως πάει και ο ίδιος κάποια στιγμή εκεί, σκέφτηκε, και κοιμήθηκε και πάλι μέχρι το πρωί των Χριστουγέννων.
ΠΗΓΗ: FT.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου